Өлең, жыр, ақындар

Домаланған шапан

Қожанасырдың әйелі өте долы, ұрысқақ екен. Бір күні қатты ашуланыпты да, баспалдақта тұрған Қожанасырды салып қалады. Қожекең құлап, тасырлатып домалай жөнеліпті.

Дүбірді естіген соң көршісі келіпті де:

— Жаңағы тарсылдап домаланған немене? — деп сұрапты.

— Менің шапаным ғой, — депті Қожа ештеңе сездіргісі келмей.

— Шапан да домалай ма екен?

— Е, шырағым-ай, шапанның ішінде мен бармын ғой.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз