Ғафу ет мені, есегім!
Бір күні Қожанасыр есегіне күндегіден отынды көбірек артыпты. Жүгінің ауырлығынан болар, есегі қиқарлық қылып, жүрмей тұрып алыпты. Есегін ары-бері сөгіп, ұрып тұрғанын патша көріп, оған бақырып:
— Өзі кішкене жануарға осынша отын артқаның жетпегендей, оны ұрғаның не?
Қожанасыр есегінің құлағына сыбырлап:
— Ғафу ет, мені есегім, сенің осындай жоғары мәртебелі кісілерден достарыңның барын білмеп едім, — дейді.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
- Құрбан айттағы тосын сый
- Құрбан айт – жүрек мейрамы
- Жасанды интеллект журналистиканы алмастыра ала ма?
- Үнсіз жаңбырдың хаты
- Армандардың бастауы-отбасының ақ тілеуі
- Гендерлік теңдік: ерлер мен әйелдердің құқығы тең болу қажет пе?
- Жас ұрпақ жайлы газет шығару маңызы
- Елі сүйген ел басы
- СЫРҒА СЫРЛЫ САЯХАТ
- Цифрлық трансформацияның білім беру жүйесіне ықпалы: виртуалды оқу мен дәстүрлі білімінің арасындағы байланыс
- Ғаламтордың пайдасы мен зияны
- Мамандықты дұрыс таңда жас түлек
- Жарнамаға қойылатын талаптар және қазақ жарнамасындағы қателіктер жөнінде
- Қазақ қызы – өткеннің парасаты, бүгіннің үміті
- Gap Year: Қазақстанда бір жыл демалу — батылдық па, әлде жалқаулық па?
- Асқарұлы Санжар
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі