Бір ретте міскін дәруіш Қожанасырды тоқтатып алып, оның атына мақтау өлең айтады. Өлең біткен соң Қожекең кете бермек болған екен, дәруіш оның шаужайына жармасып:
— Қожеке, менің ақымды төле, — дейді.
— Ертең кел, — деп Қожекең кете беріпті. Ертесіне дәруіш оны базарда кезіктіріп, жабыса кетеді.
— Ақшамды бер, — дейді ол.
— Қайдағы ақша? — дейді Қожекең.
— Кеше уәде еткен жоқ па ең? Мен сені мақтап өлең айттым.
— Сен маған ешқандай бұйым берген жоқсың ба? — дейді Қожекең.
— Жоқ, берген жоқпын, — дейді дәруіш.
— Е, — депті Қожанасыр кеңкілдей күліп.
— Екеуіміз де оттаған екенбіз. Бір-бірімізге қарыз емеспіз, — депті.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі