Өлең, жыр, ақындар

Өлген де өзі, өлгенін келіп естірткен де өзі

Бірде Қожа қала сыртында жүріп, бір нәрседен жаман қорқып, талып қалады.

— Өлген деген осы екен, — деп жата береді, бірақ сүйегін әкетуге ешкім келмейді. Жата-жата Қожа зерігеді, қарны аша бастайды. Сонсоң ол үйіне келіп, қалай, қайда өлгенін әйеліне айтып, өзі әлгі өлген жеріне қайта кетеді.

Әйелі бетін жыртып, шашын жұлып, жылап-сықтап, көршілеріне барып, Қожаның далада жүріп тосыннан қайтыс болғанын, денесі әлі далада жатқанын естіртеді. Көршілері қайғырып, Қожаның қайда, қалай өлгенін, кім келіп естірткенін сұрайды.

Сонда Қожаның әйелі:

— Қожа байғұстың жанашыр кімі бар? Өлген де өзі, өлгенін келіп естірткен де өзі, — деп, Қожа жатқан жаққа қарай жүре беріпті.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз