Өлең, жыр, ақындар

Ұтылған бидай

Бір қап бидайды есекке артып, Қожанасыр диірменге бара жатады. Шайхананың тұсынан өтіп бара жатып, ол бірнеше қыдырымпаздың сүйек ойнап жатқанын көреді. «Ойнап көрейінші, — дейді Әпенді, — бәлкім, жолым болып кетер!». Әпенді асығыс болған соң, ойыншыларға сығылыса кіріп, ойынға қосуын өтінеді.

— Ал ақшаң бар ма? — деп сұрайды одан.

— Бір қап бидайға ойнаймын, — дейді Әпенді.

— Ә дегеннен-ақ бір қап бидайын ұтқызып қояды. Екі иығы салбырап үйіне қайтады.

— Ұн қайда? — дейді әйелі.

— Ұн, ұн! — деп міңгірлейді Әпенді. — Бидайдың аздығы сонша бір уыс ұн да шыққан жоқ.

— Ал қап қайда?

— Ал қапты тартқызған ақысына алып қалды, — депті Әпенді.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз