Өлең, жыр, ақындар

Картоп — құйрық

Ертеде Еспембет деген шал жұмысы болып ту қырдан Сырға келіпті. Бір үйге түссе, үй иесі оның Еспембет екенін білмей құр картоп асып беріпті.

— Сырдың құйрығының дәмі болмайды, алыңыз, жүрекке тимейді, — депті үй иесі.

Сонда Еспембет, жұдырықтай бір картопты алақанына салып тұрып:

— Е-е, жарықтық, қырдың мол етіне бармайсың, Сырдың кәдесінен құр қалмайсың, — деп жей беріпті.

Үй иесі оның тегін кісі емес екенін біліп, ет асып беріпті

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз