Уа, соғым сүйгін-ақ!
Тәшпембет — есі де, ақылы да бүтін, бірақ қалай болса солай сөйлей салатын аңқау, парықсыз адам. Оның сөзін ол маңдағы елдің үлкені де, кішісі де кек тұтпайды, қандай сөз сөйлесе де, оны қызық көріп, мәз-мейрам болып қалады.
Бірде малға топалаң ауруы кездесіп, көп қой өледі. Ол кезде қазақтар ауырып өлген малдың етін тастамайды, пайдаға жарататын еді. Ауылдың жасы үлкен, қадірлі адамдарының бірі өлген қойларын сойып, етін қақтап жатыр екен. Кенет, Тәшпембет кіріп келіп, сәлем береді де: «Уағ аға, соғым сүйгін-ақ!» дейді. Оның мінезін білетін, сөзіне таныс ауыл адамдары орынсыз айтылған бұл «құттықтау» сөзді кек қылмайды, қошеметті күлкіге айналдырады.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
- Ғалымдардың насихаты
- Кенеттен
- Қызыл сонар
- Қазақстанда Валюталық Келісімшартпен Жұмыс Жасау: Актуалдығы, Заңдық Қағидалары мен Тәжірибелері
- Қаржылық сауаттылықтың маңыздылығы
- Бизнес журналистика: Ақпарат пен талдаудың күшті құралы
- Сандықтар сыры
- Ұлттық дәстүрді ұлықтау қадамын музейден бастадым
- Көшеде жүру мәдениеті: Қала тұрғындарына не жетіспейді?
- Еңлік — Кебек
- Жуандық
- Қаралы сұлу
- Бесатар
- Тортай мінер ақ боз ат
- Кішкене бағбан
Пікірлер
-
Диана
Өткен шаққа ессе -
Кіммін
Өте күшті маған ұнады -
Кіммін
Өте күшті өлең
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі