Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар

Қазақ ауыз әдебиеті

Әрине, әрине

... Тағы бірде Айдаш көрші ауылға мал ұрлауға келеді. Елдің алды жатып, арты ояу екен. Бұл жолы да қапысын тауып, ұстап алады. Ұрып-соғып, байлайын деп жатып, тағы да:

— Кім жіберді? Қай ауыл? Аты-жөнің кім? — деп сұрайды.

Не сұраса да әлгі ұры «әрине, әрине» дей беріпті. «Кім жіберді» десе «әрине», «атың кім?» десе «әрине» дейтін көрінеді.

Ауыл адамдары:

— Қой, құрысын, қараң өшкір. Әдейі ауылы «малды алса алар, алмаса ұсталар» деп тентегін жіберген ғой. Мұны қайтеміз, — деп босатып жібереді. Босанып атына мініп, сәл ұзаған соң Айдаш:

— «Малға келген ұры едік, «әринемен» құтылдық», — депті.

Ауыл адамдары санын бір-ақ соғыпты.

ұры ел аузынан Бабалар сөзі

Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер