Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4090
Ойға туыс,
Сезімге жақындарда
Кегің бар ма, тіршілік,
Ақың бар ма?!
О заман да бұ заман,
Қарап тұрсаң,
Бір тыныштық болмаған ақындарда!
Берілмейсің кей кезде қайдан мұңға!
Ауыр кезде тимесе пайдан мыңға?!
Күрес болса,
Қан кешкен соғыс болса,
Ортасында жүреді ол майданның да.
Отан сүйсең — ең мықты серт осында —
Халық үшін тынымсыз жортасың да.
Ақыр заман туғанда ел басына
От пен судың жүреді ол ортасында.
Жаның ашып әр қымбат,
Әр асылға,
Көре тұра ілімге барасың да.
Ақын жеген
Алғашқы таяқты да
Өтірік пен шындықтың арасында!
Ібіліске,
Сайтанға,
Әр мыстанға
Жолбарыс боп атылып жыр қысқанда,
Ақын алғаш болған да жарақатты,
Әділет пен қиянат қырқысқанда.
Құса-мұңды іштегі беріш деме.
Бәріне де төзеді құрыш дене.
Жүреді ылғи дуэльде атысып ол,
Секундант боп жүреді періштеге.
Түйін салып жүректе жыр пәлегі,
Жалындайды ақынның шырпы әлемі.
Тыныш тірлік басталса,
Іздеп жүріп
Өзі тауып алады бір пәлені!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала дастарханы

  • 0
  • 4

Жолдастарға
Достарға
Қажеті жоқ дауыңның.
Қонаққұмар дастарқан

Толық

Жұбату

  • 0
  • 2

Мен отырмын сөзіңе құлақ түріп,
Ал сен болсаң бөркіңді лақтырып,
"Үш ұлың бар,
Сен мені түсінбейсің!

Толық

Жарқыратып шыққанда нұр маңдайын

  • 0
  • 0

Жарқыратып шыққанда нұр маңдайын,
Қызығына әр күннің бір қанбаймын.
Көрінеді көктемде
Көз алдыңда

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар