Өлең, жыр, ақындар

Мықтымын ғой дегенмен...

  • 23.04.2015
  • 1
  • 3
  • 25523
Мықтымын ғой дегенмен
Қорғасындай бір салмақ кетер емес денемнен.
Басады кеп төбемнен. Қош айтысып өлеңмен,
Терезеге төнем де Алатауды көрем мен -
Басы қарға бөленген.
Бауыры көкке кенелген - Алатауды көрем мен.
(Қорғасындай бір салмақ арылмайды денемнен)
Мықтымын ғой тегінде!
Қорқытарың өлім бе, оранарым кебін бе?!
Түкірдім мен оларға!
Ей, жүрегім, жеңілме!
Ана тұрған көгінде - жұлдызың бар сенің де,
Басын иген өлімге, түкірдім мен өмірге!
Ей, жүрегім, жеңілме!
Ей, жүрегім, жеңілме.
...Мен несіне жерінем?!
Қорқатыным өлім бе?!
Қорықпай-ақ берілем
Өкінішті...
Амал не...
Өлмейтіндей келіп ем...
Мына жарық дүнием бірге туған менімен
Бірге өледі менімен!!!



Пікірлер (3)

Miss Suzi

Тамаша өте керемет өлең екен.Мағынасы бар.Қазақтардан осындай
ақындар көбейе берсін

Айдана

Маған Мұқағали атамыздың өлеңдері қатты ұнайды

Әбіләз

Маған ұнады. Рахмет

Пікір қалдырыңыз

Кешіргін, қала!

  • 2
  • 1

Көгенде қозы,
Желіде ңұлын байлауда.
Жерошақ бықсып,
Қазанда бағлан қайнауда.

Толық

Ақиқаттың ауылы

  • 1
  • 8

Жол қайда ақиқатқа апаратын?
Ел қайда ақиқат деп аталатын?
Айлакер, арамзалар, алаяқтар,
Аяғы көктен келіп, маталатын?

Толық

Әке

  • 3
  • 75

Әке, сенің жасыңнан асып барам.
Кезі-кезі келгенде тасып та алам,
Кезі-кезі келгенде жасып қалам,
Мына өмірге, бәрібір, ғашық балаң.

Толық

Қарап көріңіз