Өлең, жыр, ақындар

Мықтымын ғой дегенмен...

  • 23.04.2015
  • 1
  • 3
  • 25744
Мықтымын ғой дегенмен
Қорғасындай бір салмақ кетер емес денемнен.
Басады кеп төбемнен. Қош айтысып өлеңмен,
Терезеге төнем де Алатауды көрем мен -
Басы қарға бөленген.
Бауыры көкке кенелген - Алатауды көрем мен.
(Қорғасындай бір салмақ арылмайды денемнен)
Мықтымын ғой тегінде!
Қорқытарың өлім бе, оранарым кебін бе?!
Түкірдім мен оларға!
Ей, жүрегім, жеңілме!
Ана тұрған көгінде - жұлдызың бар сенің де,
Басын иген өлімге, түкірдім мен өмірге!
Ей, жүрегім, жеңілме!
Ей, жүрегім, жеңілме.
...Мен несіне жерінем?!
Қорқатыным өлім бе?!
Қорықпай-ақ берілем
Өкінішті...
Амал не...
Өлмейтіндей келіп ем...
Мына жарық дүнием бірге туған менімен
Бірге өледі менімен!!!



Пікірлер (3)

Miss Suzi

Тамаша өте керемет өлең екен.Мағынасы бар.Қазақтардан осындай
ақындар көбейе берсін

Айдана

Маған Мұқағали атамыздың өлеңдері қатты ұнайды

Әбіләз

Маған ұнады. Рахмет

Пікір қалдырыңыз

Үзіліп түскен алмадай

  • 1
  • 5

Үзіліп түскен алмадай,
Үзіліп көңіл қалғаны-ай!
Арыма басқан таңбадай,
Арылмай қойды-ау дау-дамай!

Толық

Жастық

  • 1
  • 12

Ойлайыншы, не берді жастық маған?
Үйрет деп асау берді бастықпаған.
Жастық маған от берді жалындат деп,
Жастық маған оқ берді жауыңды ат деп.

Толық

Соқ, жүрек!

  • 1
  • 7

Қалай-қалай соғады, қан-жүрегім?!
Соғасың, әлі өмірің бар білемін.
Дем ала «әй, байғұсым, дем ала ғой.
Бұл тірлікте құм арым қанды менің.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер