Сенің көзің түпсіз терең тұңғиықтан жаралған
- 3
- 32
Сенің көзің түпсіз терең тұңғиықтан жаралған,
Сонда жатыр менде жүрген орындалмас бар арман.
Сенің жүзің көкте күннен, жерде гүлден нәр алған,
Шашың сенің - жан баспаған жапандағы қара орман.
Сенің көзің түпсіз терең тұңғиықтан жаралған,
Сонда жатыр менде жүрген орындалмас бар арман.
Сенің жүзің көкте күннен, жерде гүлден нәр алған,
Шашың сенің - жан баспаған жапандағы қара орман.
Сен шақырсаң, мен бармай,
Мен шақырсам, сен келмей,
Төбелескен жандардай,
Ерегескен елдердей,
Miss Suzi
Тамаша өте керемет өлең екен.Мағынасы бар.Қазақтардан осындай
ақындар көбейе берсін
Айдана
Маған Мұқағали атамыздың өлеңдері қатты ұнайды
Әбіләз
Маған ұнады. Рахмет