Өлең, жыр, ақындар

Күні батқан шілденің зер кешінде

  • 01.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1845
Күні батқан шілденің зер кешінде,—
Таулар, таулар
Сияқты жер көшіндей
Аспанменен таласқан алып шыңдар
Бар болғаны
Түйенің өркешіндей!
Алыс арман — біз үшін жасыл маяк,
Өскен көңіл тұрғанда басылмай-ақ,
Айдың өзі —
Сенсем бе?—
Сенбесем бе?—
Бар болғаны күнбағыс басындай-ақ!
Кеудеңді ұрма,
Болса да он екі ұлың!
Ұлылықтың танимын мен өкілін.
Жұлдызыңның өзі де
Бар болғаны
Сорғандағы шоғындай темекінің!
Алпамыстай,
Тарғындай ерім менің,
Орынды ғой,
Жантайған,
Керілгенің.
Кішірейіп тұрғанда әлем өзі,
Ұят шығар дардай боп көрінгенің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түлкі мен Маймыл

  • 0
  • 0

Баяулатып,
Жаяулатып
Жел есті.
Бау-бақшада жапырақтар гулесті.

Толық

Жұбату

  • 0
  • 2

Мен отырмын сөзіңе құлақ түріп,
Ал сен болсаң бөркіңді лақтырып,
"Үш ұлың бар,
Сен мені түсінбейсің!

Толық

Дұрыс па, бұрыс па?

  • 0
  • 0

Сағат бірден асыпты,
Апам іске асықты.
Бұрын мұндай болмаған,
— От жақ!— деді ол маған.

Толық

Қарап көріңіз