Өлең, жыр, ақындар

Босмойын

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 3250
Айта бар, барсаң сәлем босмойынға,
Бос болса, келе кетсин осы ойынға.
Патсайы атылас көрпе белден салған,
Жатты екен қандай жігіт сол қойынға.

Үйреткен домбыраның күйін маған,
Көрсетші сұлулардың үйін маған.
Кешегі жиырма бестің дер щағында,
Нәсіпті тартып алдық бұйырмаған.

Көкжарда бір жатқанда ай жатырмыз,
Самауырын саздың суын қайтармыз.
Осыдан аман есен елге барсақ,
Көздерін бос мойынның жайнатармыз.

Дүние өте шығар дулай дулай,
Ақ бетке ажар кірмес сүтпен жумай.
Қалқатай қылыңытып қайда кеттін
Қанатың қайшылаған аппақ қудай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ саусақ, қыпша бел /2-нұсқа/

  • 0
  • 0

Сен дегенде сәулежан, ей, ойым бөлек,
Он жасымнан өлеңге болдым зерек.
Ақ саусақ, қыпша бел,
Сағынсаң, сәулем, мұнда кел.

Толық

Тербеледі тың дала

  • 0
  • 0

Түнгі самал егін басын тербейді,
Алыста қыр қарауытып келбейді.
Айдың нұры баяу ғана дірілдеп,
Тың алқапты көкшіл шұғыла көрнейді.

Толық

Ахау, гигай

  • 0
  • 0

Ал, қалқам, маңдайыңнан нұрлы жүзің, ай-ау,
Аямай ажарлы боп туған өзің, ахау-гигай, туған өзің-ай.
Сүйегің райхан гүлден жаратылған, ай-ау,
Бұлбұлдай тұрған сайрап айтқан сөзің,

Толық

Қарап көріңіз