Өлең, жыр, ақындар

Босмойын

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2301
Айта бар, барсаң сәлем босмойынға,
Бос болса, келе кетсин осы ойынға.
Патсайы атылас көрпе белден салған,
Жатты екен қандай жігіт сол қойынға.

Үйреткен домбыраның күйін маған,
Көрсетші сұлулардың үйін маған.
Кешегі жиырма бестің дер щағында,
Нәсіпті тартып алдық бұйырмаған.

Көкжарда бір жатқанда ай жатырмыз,
Самауырын саздың суын қайтармыз.
Осыдан аман есен елге барсақ,
Көздерін бос мойынның жайнатармыз.

Дүние өте шығар дулай дулай,
Ақ бетке ажар кірмес сүтпен жумай.
Қалқатай қылыңытып қайда кеттін
Қанатың қайшылаған аппақ қудай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жәмила

  • 0
  • 0

Торыны жаз жайламай күз жайлайды, ай, ау,
Басыңа не күн туды-ай, бізді ойламай, ау,
Жәмила-ай-ау.
Ахау, жалған-ай!

Толық

Қарагөз

  • 0
  • 0

Мынау қолым, Қарагөз саған созған,
Махабаттың жүректе оты қозған.
От-жалындай көзіме көрінеді,
Желбіреген көйлегің берен боздан.

Толық

Алқаракөк

  • 0
  • 0

Мінген атым астымда Алқаракөк,
Сіз дегенде көңілде бөтен ой жоқ.
Сен есіме түскенде, беу, бұраң бел,
От жанады ішімде түтіні жоқ.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер