Өлең, жыр, ақындар

Босмойын

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2734
Айта бар, барсаң сәлем босмойынға,
Бос болса, келе кетсин осы ойынға.
Патсайы атылас көрпе белден салған,
Жатты екен қандай жігіт сол қойынға.

Үйреткен домбыраның күйін маған,
Көрсетші сұлулардың үйін маған.
Кешегі жиырма бестің дер щағында,
Нәсіпті тартып алдық бұйырмаған.

Көкжарда бір жатқанда ай жатырмыз,
Самауырын саздың суын қайтармыз.
Осыдан аман есен елге барсақ,
Көздерін бос мойынның жайнатармыз.

Дүние өте шығар дулай дулай,
Ақ бетке ажар кірмес сүтпен жумай.
Қалқатай қылыңытып қайда кеттін
Қанатың қайшылаған аппақ қудай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ал қаракөз

  • 0
  • 0

Барады аулым көшіп сарымсаққа-ай,
Шыбын жан шықпайды екен сағынсақ та-ай.
Келмеді қыста хабар, жазда хабар-ай,
Сарғайып елесіңе табынсақ та-ай.

Толық

Гигәгә-гигәк

  • 0
  • 0

Жұртбайдың қызы едім мәпелеген,
Ажал тағдыр қоймайды төпелеген.
Бес жасымда құдайым көзімді алып,
Сол себепті-ау, атандым жетелеген-ай,

Толық

Қоғалы көл (1 нұсқа)

  • 0
  • 0

Ауылың қонған жері-ау қоғалы көл,
Қоңыр қой, қозысы өлсе, болады тел-ай.
Дөңіне-ау Қоғалының шыға келсем,
Алдымнан қоңыр салқын соғады жел-ай-ау.

Толық

Қарап көріңіз