Өлең, жыр, ақындар

Босмойын

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 3347
Айта бар, барсаң сәлем босмойынға,
Бос болса, келе кетсин осы ойынға.
Патсайы атылас көрпе белден салған,
Жатты екен қандай жігіт сол қойынға.

Үйреткен домбыраның күйін маған,
Көрсетші сұлулардың үйін маған.
Кешегі жиырма бестің дер щағында,
Нәсіпті тартып алдық бұйырмаған.

Көкжарда бір жатқанда ай жатырмыз,
Самауырын саздың суын қайтармыз.
Осыдан аман есен елге барсақ,
Көздерін бос мойынның жайнатармыз.

Дүние өте шығар дулай дулай,
Ақ бетке ажар кірмес сүтпен жумай.
Қалқатай қылыңытып қайда кеттін
Қанатың қайшылаған аппақ қудай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бизар

  • 0
  • 0

Сәлем жаздым, құрбыжан, саған арнап,
Шығарайын шерімді, а-ха-ха,ей, бірден талдап.
Шырт ұйқыда жатқанда еске түссең,
Қанша қашсаң ойым бар, а-ха-ха, ей, сені алмақ.

Толық

Жамал

  • 0
  • 0

Ортасында дарияның борық тұрған,
Екі бала борықты сорып тұрған.
Сен іздесең теңіңді мен сұраған,
Айналайын жанымнан жолықтырған.

Толық

А, құрбым, айдай-ау

  • 0
  • 0

Есік алды қара су бойламадым-ей,
Бұл жалғанның өтерін ойламадым.
Бұл жалғанның өтерін білген болсам-ей,
Құлын-тайдай айқасып ойнамадым.

Толық

Қарап көріңіз