Өлең, жыр, ақындар

Босмойын

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 3360
Айта бар, барсаң сәлем босмойынға,
Бос болса, келе кетсин осы ойынға.
Патсайы атылас көрпе белден салған,
Жатты екен қандай жігіт сол қойынға.

Үйреткен домбыраның күйін маған,
Көрсетші сұлулардың үйін маған.
Кешегі жиырма бестің дер щағында,
Нәсіпті тартып алдық бұйырмаған.

Көкжарда бір жатқанда ай жатырмыз,
Самауырын саздың суын қайтармыз.
Осыдан аман есен елге барсақ,
Көздерін бос мойынның жайнатармыз.

Дүние өте шығар дулай дулай,
Ақ бетке ажар кірмес сүтпен жумай.
Қалқатай қылыңытып қайда кеттін
Қанатың қайшылаған аппақ қудай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әупілдек

  • 0
  • 0

Қар басты Әупілдектің қамыстарын,
Айтады әркім көрген хасірет, зарын.
Түседі қайғылыға қара тұман,
Кім білер соның қашан ашыларын?

Толық

Ахау, Үрия-ай

  • 0
  • 0

Аулың сенің белде еді, белтұрғанда,
Орамалың желп етер жел тұрғанда.
Ахау, Үрия-ай!
Күн мен айын біреудің не қылайын,

Толық

Райхан гүл

  • 0
  • 0

Ақ көйлек,қызыл қамзол, лағыл маңдай,
Аузың бал, тілің шекер,нәзік таңдай.
Халіңнің қасіретінен берші хабар,
Жолыңа сарп етейін жиған малды-ай.

Толық

Қарап көріңіз