Өлең, жыр, ақындар

Босмойын

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 3355
Айта бар, барсаң сәлем босмойынға,
Бос болса, келе кетсин осы ойынға.
Патсайы атылас көрпе белден салған,
Жатты екен қандай жігіт сол қойынға.

Үйреткен домбыраның күйін маған,
Көрсетші сұлулардың үйін маған.
Кешегі жиырма бестің дер щағында,
Нәсіпті тартып алдық бұйырмаған.

Көкжарда бір жатқанда ай жатырмыз,
Самауырын саздың суын қайтармыз.
Осыдан аман есен елге барсақ,
Көздерін бос мойынның жайнатармыз.

Дүние өте шығар дулай дулай,
Ақ бетке ажар кірмес сүтпен жумай.
Қалқатай қылыңытып қайда кеттін
Қанатың қайшылаған аппақ қудай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңеше-ай (3-нұсқа)

  • 0
  • 0

Арғы жағы Еділдің, бергі жағы-ай,
Жағасында сарғайған жапырағы,
Үкілім-ай, жеңеше-ай,
Сағындым, сәулем, өзгеше-ай!

Толық

Кестелі орамал

  • 0
  • 4

Кестелі ақ жібек орамал,
Алыстан жолдаған сүйген жар.
'Жауынгер жарым, сен есіңе ал',-
Деп жазған оюлап хаты бар.

Толық

Аридай (1 ­нұсқа)

  • 0
  • 0

Етегі қызыл тонның қиылмаған,
Жалғыздық түсті, міне, биыл маған.
Дүниеде нендей мұңдық-қыздар мұңдық,
Топырақ өз еліңнен бұйырмаған.

Толық

Қарап көріңіз