Өлең, жыр, ақындар

Босмойын

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 3339
Айта бар, барсаң сәлем босмойынға,
Бос болса, келе кетсин осы ойынға.
Патсайы атылас көрпе белден салған,
Жатты екен қандай жігіт сол қойынға.

Үйреткен домбыраның күйін маған,
Көрсетші сұлулардың үйін маған.
Кешегі жиырма бестің дер щағында,
Нәсіпті тартып алдық бұйырмаған.

Көкжарда бір жатқанда ай жатырмыз,
Самауырын саздың суын қайтармыз.
Осыдан аман есен елге барсақ,
Көздерін бос мойынның жайнатармыз.

Дүние өте шығар дулай дулай,
Ақ бетке ажар кірмес сүтпен жумай.
Қалқатай қылыңытып қайда кеттін
Қанатың қайшылаған аппақ қудай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағаны жоқтау

  • 0
  • 1

Есік алды жапырақ,
Жапырақ тұр жалтырап.
Иманды болғыр, жан аға,
Басыңа жансын шам-шырақ.

Толық

Айна-ау

  • 0
  • 0

Ахауға мен саламын он екі алуан,
Сөзінде бұрынғының-ау, болмас жалған-ай.
Жағалап өзен бойын келе жатсам,
Айнашқа-ай, салып келеді-ау, бір-екі-ай, адам-ай.

Толық

Құрбым-ай (1-нұсқа)

  • 0
  • 0

Атым мінген астымда ақ кіндікті,
Сенің үйің белгілі боз түндікті.
Угай-ай, угай-ай, құрбым, ай-ау.
Ат өксітіп алыстан келгенімде,

Толық

Қарап көріңіз