Өлең, жыр, ақындар

Кәдімгі біздің Қошқарбай

  • 16.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1019
Көрдім оны ауылда,
Өзінің Алатауында,
Жерінде туған елінің —
Шалқып жатқан егінінің
Толықсыған ішінде,
Алшита киіп тымағын
Алшаң басып аяғын,
Сүйікті жарын тосқандай —
Жүрген еді күлкішіл,
Кәдімгі біздің Қошқарбай...
Көрдім оны тағы да
Өзгеше бір шағында.—
Өзгеріп түсі тым суып,
Тау бүркіттей түксиіп,
Ауылынан асыға,
Қабағын қар басқандай,
Бара жатты ашулы —
Кәдімгі сол Қошқарбай...
Көрдім барып асқанын
Карпаттың зор асқарын,
Өрмелеп шығып шыңына,
Өзінің Алатауы секілді.
Сонда неміс сұмына,
Оқ боратып дауылдай,
Қағысқанды қандатып
Қабағына қан қатып,
Түнеріп түсі аспандай —
Қан қырғында жүр екен,
Кәдімгі сол Қошқарбай...
Күліп сұлу Прага,
Иіп басын мұнара
Тәжім етіп тұрғанда,
Толқыған қызыл туларға,—
Сол мұнара алдында
Тұрғандай - ақ ауылында.
Жеңушілер ішінде,
Шаттық ойнап түсінде,
Жүзінен гүл шашқандай,—
Тани кеттім, тұр екен,
Кәдімгі біздің Қошқарбай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туысып кетті жырымыз

  • 0
  • 0

Туысып кетті жырымыз. Қалижан Бекхожин
(Орыс ақыны Владимир Цыбинге)
Кең даламды кезем көп
Гүл мен толқын ағылған.

Толық

Өлең

  • 0
  • 0

Қозыдай құз басына көгенделген,
Ағытасың
Тас бұлақты бөгеу көрген.
Жамырап жөнелмей ме

Толық

Бір қарындасқа

  • 0
  • 0

Жасырғандай құпия сыр ұясын,
Үнсіз ғана жаутаңдап жымиясың.
Бүккен сырдай ұрланып күндер өтер,
Бұл шағыңда несіне бұйығасың?

Толық

Қарап көріңіз