Өлең, жыр, ақындар

Боранда

  • 17.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1937
Бүркеп түгел құм жосыған қырқаны,
Аппақ нөсер бұлан-талан бұрқады.
Қалың аңдай қарлы құйын ойнақтап,
Жапан дүзде дүлей даусын шырқады.
Бүлік боран! Бүрліктірген жер-көкті,
Бұғып дария, үстін басып сең кетті.
Төтеп бермей аң да, мал да ығысты...
Соқты боран, ақ топанды селдетті.
Мейлің соқ, қармен қоса тас құйын!
Біз боранға көргеміз жоқ басты иіп,
Экскаваторын ер жұмысшы көтерді,
Құба жонда боранға сол қасқиып,
Ол опырып құм жоталы асуды,
Тас құйынды бораннан да асырды.
Алып ауыз құмды алқымға алғанда,
Бұқты боран, аяғына бас ұрды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің қызметім

  • 0
  • 0

— Шырағым қызметің не, бастықпысың?
— Жоқ, ақсақал, өлеңшімін.
Жоқ, бастық емеспін мен,
Өлеңшімін!

Толық

Оз бәйгеден...

  • 0
  • 0

Ағылып ВУЗ-ға жастар неше лек-лек,
Үміт үндер шалқиды көше гулеп:
— Мен инженер,
— Мен дәрігер,

Толық

Атыңды мен естідім

  • 0
  • 0

(Бауыржан Момышұлына)
Атыңды мен естідім
Окоптардан,
Ормандардан,

Толық

Қарап көріңіз