Өлең, жыр, ақындар

Боранда

  • 17.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1916
Бүркеп түгел құм жосыған қырқаны,
Аппақ нөсер бұлан-талан бұрқады.
Қалың аңдай қарлы құйын ойнақтап,
Жапан дүзде дүлей даусын шырқады.
Бүлік боран! Бүрліктірген жер-көкті,
Бұғып дария, үстін басып сең кетті.
Төтеп бермей аң да, мал да ығысты...
Соқты боран, ақ топанды селдетті.
Мейлің соқ, қармен қоса тас құйын!
Біз боранға көргеміз жоқ басты иіп,
Экскаваторын ер жұмысшы көтерді,
Құба жонда боранға сол қасқиып,
Ол опырып құм жоталы асуды,
Тас құйынды бораннан да асырды.
Алып ауыз құмды алқымға алғанда,
Бұқты боран, аяғына бас ұрды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңқаты әуендері

  • 0
  • 0

Қырына алтын бидай алқа тұнған,
Ән шіркін аңқылдады Аңқатыдан.
Тасыды дән өзені... Дәл өзінің
Көктемгі нөпіріндей тарқатылған.

Толық

Түрікмен қызы

  • 0
  • 0

«Он жеті өрім шашыңды,
Қайта неге тарадың?
Сұр өзенге ашулы
Күліп неге қарадың?

Толық

Есімде

  • 0
  • 0

Есімде, сол бір шақтар еткен бірге,
Сонау жас ақындықтың көктемінде.
Көз тіктің сүйіп албырт достарыңмен,
Өлеңнің өрісіне, өткеліне.

Толық

Қарап көріңіз