Өлең, жыр, ақындар

Құс сыңсыған сарайға

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1735
(«Луч Востока» колхозының құс өсірушісі Мария Проскуринаға)

Жарқыратқан жайлауды
Аппақ сарай шатырлы.
Алтын қызыл айдарлы
Әтеш соған шақырды.
Қызыл, ала құс сыңсып,
Қызыға біз байқадық.
Қасымызда жүр ыршып,
Қызыл шоқтар жайқалып.
Шағаладай көп тауық
Көз тұндырар, тамаша!
Шібилері шекіскен,
Бокс соққан балаша.
Сапырылысқан толқынша,
Күміс қанат дүние.
Көзді тартқан осынша,
Бұл дәулетке кім ие?
Ақ қанат қолы керілсе
Маржандай жем шашылған.
Ақ халат киіп көрінсе,
Құс біткен кетпес қасынан.
Балапан қонып қолына
Баурында құстар билеген.
Тіл қатқан шаңқан тобына,
Біз білмейтін тілменен.
Ақ жұмыртқа шашуды
Алдына тартқан әр ұя.
Құсбегісі бөктердің
Проскурина Мария.
Мың-мыңдап құстың түлегін
Мыңғырған қойдай ергізген.
Сыбанып құтты білегін
Құсына маржан тергізген.
Ақ жұмыртқа, cap уыз,
Алдынан өрбіп, таралып,
Тамсана қалып бәріміз
Марияға қарадық
Барабар ескен малына,
Ырыстың бұл ордасы.
Мың-мың құсқа Мария
Секілді бір қолбасы.
Тамаша ғой көңілге
Ақ қанаттар жарқылдап,
Өрсе колхоз көлінде
Қаз, үйректер қаңқылдап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қария мен балалар

  • 0
  • 0

Сипайды шал қырау басқан сақалын
Ақсақал деп шығарған сол атағын.
Жас балалар мәз-мереке қасында,
Қызығады тұлғасына атаның.

Толық

Мариям Жагорқызы

  • 0
  • 0

Өзіңнің өрен жырың бұл тағы да,
Ыршыған бұлт астында бұрқануға,
Бұл жырым жүрегіңдей таза сенің,
Ешкімнің бұрылмаған бұлтаңына.

Толық

Жусан

  • 0
  • 0

Кімдер сүйсе гүлдерін,
Өзі сүйген өлкенің —
Соларға айтқан бұл менің
Өсиетім, ертегім.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер