Өлең, жыр, ақындар

Мейлің, бөрі, ұли бер...

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1212
Айнала үнсіз мүлгиді
Желсіз түнде орманда,
Ай да баяу жылжиды,
Сәулесін төгіп сол маңға.
Жұлдызы жусап аспанда
Үнсіз дала, жер жым-жырт.
Арқасын төсеп асқарға
Ұйқыға түгел енді жұрт.
Тек жұлдыздай оттары
Жайнап зәулім қаланың,
Алтын нұрмен аптады
Алып таудың алабын.
Түн тынықтап, жоқ елең,
Айнала бәрі ұйқыда...
Ал түнектен, меңіреуден,
Жаңғырған бұл не, қиқу ма?
Жоқ, ұйықтай бер мүлгіп, маң,
Үрейлі сүрен жоқ тауда.
Ол қасқыр ғой ұлыған
Қарап жұлдыз оттарға.
Мейлің, бөрі, ұли бер,
Тынышын бұзбас тау бірақ.
Ұйықтайды сәбилер,
Қалғиды орман маужырап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бүркітіңдей шарықтат, Ерейменім!

  • 0
  • 0

Алқынбай-ақ адасқан аңшыдайын,
Бүркітсіз-ақ басына мен шығайын.
Бүркітіңе ұқсайын бірақ өзім,
Қияларға қадайын жырдың көзін.

Толық

Дала комиссары

  • 0
  • 0

Жайғанда Алатауға күн қанатын,
Жыр аңсап, әдетім бар толғанатын.
Басынан қарлы құздың қыран көрсе,
Солай бір саятшы да тан, қалатын.

Толық

Освенцим

  • 0
  • 0

Алдымда тұр көрініс жан шошырлық,
Ошағы бұл дозақтың жаңа сөнген.
Мұнда өртелген жас өмір, миллион тірлік...
Жандар рухын бұл жерге күлмен көмген.

Толық

Қарап көріңіз