Өлең, жыр, ақындар

Шие мен шырмауық

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1505
Шие бар менің бағымда
Өзім бағып өсірген.
Тұр толықсып бабында
Мөлдір шырын несібем.
Суарамын түтікпен,
Сабағын да тараймын.
Жас бөбектей күтіп мен,
Ертелі-кеш қараймын.
Қарасам бір күн шиемді,
Көк шынжырлар тұр жауып.
Собыққа салып шідерді,
Қадалыпты шырмауық.
Көк жыландай шұбалған,
Шырын іздеп, гүл аулап.
Неткен нәле-шырмалған
Жас мәуемді бұғаулап?
Уа, бағбан, әрдайым
Бағыңда да сақ тұршы.
Мәуеңе де мүләйім
Бар екен ғой шапқыншы.
Шырмап менің бағымды,
Шырынымды бүлдірген
Сол шырмауық залымды
Түбірімен жұлдым мен.
Көрмесін деп бүршікті
Мәуелер мен гүл қысым.
Жұлса шіркін қырсықты
Шырмауықтың күллісін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арнау

  • 0
  • 2

Осы бір тебіренген арнау жырда
Толғанды тұнық жатқан арманым да.
Боз інген айрылғанда ботасынан,
Күйші де күңіреніп қалмады ма?

Толық

Күте бер мені келер деп

  • 0
  • 0

Күт мені, сәулем, ұзақ күт,
Қайтармын, сау келермін,
Көңіліңе сеуіп ой күңгірт,
Өтсе де күт, нелер күн.

Толық

Шың түлегі

  • 0
  • 0

Тау басында ақ шыңнан
Қараңдайды көк шынар.
Бұндай, сірә, қақшиған
Тәкаппар тал жоқ шығар.

Толық

Қарап көріңіз