Өлең, жыр, ақындар

Шие мен шырмауық

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1300
Шие бар менің бағымда
Өзім бағып өсірген.
Тұр толықсып бабында
Мөлдір шырын несібем.
Суарамын түтікпен,
Сабағын да тараймын.
Жас бөбектей күтіп мен,
Ертелі-кеш қараймын.
Қарасам бір күн шиемді,
Көк шынжырлар тұр жауып.
Собыққа салып шідерді,
Қадалыпты шырмауық.
Көк жыландай шұбалған,
Шырын іздеп, гүл аулап.
Неткен нәле-шырмалған
Жас мәуемді бұғаулап?
Уа, бағбан, әрдайым
Бағыңда да сақ тұршы.
Мәуеңе де мүләйім
Бар екен ғой шапқыншы.
Шырмап менің бағымды,
Шырынымды бүлдірген
Сол шырмауық залымды
Түбірімен жұлдым мен.
Көрмесін деп бүршікті
Мәуелер мен гүл қысым.
Жұлса шіркін қырсықты
Шырмауықтың күллісін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мариям Жагорқызы

  • 0
  • 0

Өзіңнің өрен жырың бұл тағы да,
Ыршыған бұлт астында бұрқануға,
Бұл жырым жүрегіңдей таза сенің,
Ешкімнің бұрылмаған бұлтаңына.

Толық

Дала комиссары

  • 0
  • 0

Жайғанда Алатауға күн қанатын,
Жыр аңсап, әдетім бар толғанатын.
Басынан қарлы құздың қыран көрсе,
Солай бір саятшы да тан, қалатын.

Толық

Аңқаты әуендері

  • 0
  • 0

Қырына алтын бидай алқа тұнған,
Ән шіркін аңқылдады Аңқатыдан.
Тасыды дән өзені... Дәл өзінің
Көктемгі нөпіріндей тарқатылған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар