Өлең, жыр, ақындар

Шие мен шырмауық

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1470
Шие бар менің бағымда
Өзім бағып өсірген.
Тұр толықсып бабында
Мөлдір шырын несібем.
Суарамын түтікпен,
Сабағын да тараймын.
Жас бөбектей күтіп мен,
Ертелі-кеш қараймын.
Қарасам бір күн шиемді,
Көк шынжырлар тұр жауып.
Собыққа салып шідерді,
Қадалыпты шырмауық.
Көк жыландай шұбалған,
Шырын іздеп, гүл аулап.
Неткен нәле-шырмалған
Жас мәуемді бұғаулап?
Уа, бағбан, әрдайым
Бағыңда да сақ тұршы.
Мәуеңе де мүләйім
Бар екен ғой шапқыншы.
Шырмап менің бағымды,
Шырынымды бүлдірген
Сол шырмауық залымды
Түбірімен жұлдым мен.
Көрмесін деп бүршікті
Мәуелер мен гүл қысым.
Жұлса шіркін қырсықты
Шырмауықтың күллісін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қой қорада

  • 0
  • 0

Көрінеді көзіме қойлар ыстық,
Даладағы бір ескен туысымдай.
Жатыр толып, тобымен тым ұйысып,
Колхоздың толықсыған ырысыңдай!

Толық

Мұқанның өліміне

  • 0
  • 0

Көтеріп құз қайғыны тастар едім,
Болмаса құздан биік басқан өрің!
Әлемге қазақ даусын таратып сен,
Далама даңқ берген асқар едің.

Толық

Теңіз бен Қарадағ

  • 0
  • 0

Бұлт үйіп төсіне,
Ерінін жаралап,
Нардай бір көсіле
Түксиген Қарадағ.

Толық

Қарап көріңіз