Менің қалам
- 0
- 0
Керекуім, сенің ақын ұлыңмын,
Бесігісің, сен балалық жырымның.
Жат қаланың жалтыр гауһар тасынан,
Артық көрем қиыршығын құмыңның.
Қария мен балалар
Сипайды шал қырау басқан сақалынАқсақал деп шығарған сол атағын.
Жас балалар мәз-мереке қасында,
Қызығады тұлғасына атаның.
Ойлар бала: «Шалдың жоқ қой арманы,
Өмірдің көп қызықтарын барлады.
Болсақ біз де осындай бір ақсақал
Шарықтап тез шағымызда алдағы!»
Шал ойлайды іштен тұнып, күрсініп:
«Өтті өмірім, алдымда көр тұр суық.
Қайғысы жоқ қайран мынау балалық
Жайнар ұзақ, алдарына гүл шығып...»
Өмір солай. Тағдырыңа көнесің,
Шал қайғысын бала қайдан елесін?
Қызық көріп аппақ күміс сақалын,
Тыңдамақшы ертегісін, кеңесін...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Механик Мақмет
- 0
- 0
Түгінен дән төгілген Маралдыға,
Дүбірлеп мотор күйі таралды да,
Оятты қозғап күллі машинаны,
Оятты күллімізді таң алдында.
- Оразбай Сарыбаев
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі