Өлең, жыр, ақындар

Қария мен балалар

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 3055
Сипайды шал қырау басқан сақалын
Ақсақал деп шығарған сол атағын.
Жас балалар мәз-мереке қасында,
Қызығады тұлғасына атаның.
Ойлар бала: «Шалдың жоқ қой арманы,
Өмірдің көп қызықтарын барлады.
Болсақ біз де осындай бір ақсақал
Шарықтап тез шағымызда алдағы!»
Шал ойлайды іштен тұнып, күрсініп:
«Өтті өмірім, алдымда көр тұр суық.
Қайғысы жоқ қайран мынау балалық
Жайнар ұзақ, алдарына гүл шығып...»
Өмір солай. Тағдырыңа көнесің,
Шал қайғысын бала қайдан елесін?
Қызық көріп аппақ күміс сақалын,
Тыңдамақшы ертегісін, кеңесін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қол бастаған батыр

  • 0
  • 0

Жүректе оты жанған жігіт едің,
Атаның алып қалған үміт – кегін,
Жөнелдің қарсы бастап қалың жауға,
Қазақтың қайсар ноян жігіттерін.

Толық

Днепрде

  • 0
  • 0

Тулай ағып тынымсыз,
Дүрілдеген Днепр.
Жағасында сұлу қыз,
Жыламсырап неге тұр?

Толық

Сұңқар туралы аңыз

  • 0
  • 0

Осынау арнау жырдың есесіне,
Кешіккен сәлемімді кешесің бе?
Есіркеп тұрмын қарап,
Ескі үйге —

Толық

Қарап көріңіз