Өлең, жыр, ақындар

Қария мен балалар

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2986
Сипайды шал қырау басқан сақалын
Ақсақал деп шығарған сол атағын.
Жас балалар мәз-мереке қасында,
Қызығады тұлғасына атаның.
Ойлар бала: «Шалдың жоқ қой арманы,
Өмірдің көп қызықтарын барлады.
Болсақ біз де осындай бір ақсақал
Шарықтап тез шағымызда алдағы!»
Шал ойлайды іштен тұнып, күрсініп:
«Өтті өмірім, алдымда көр тұр суық.
Қайғысы жоқ қайран мынау балалық
Жайнар ұзақ, алдарына гүл шығып...»
Өмір солай. Тағдырыңа көнесің,
Шал қайғысын бала қайдан елесін?
Қызық көріп аппақ күміс сақалын,
Тыңдамақшы ертегісін, кеңесін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұқанның өліміне

  • 0
  • 0

Көтеріп құз қайғыны тастар едім,
Болмаса құздан биік басқан өрің!
Әлемге қазақ даусын таратып сен,
Далама даңқ берген асқар едің.

Толық

Менің мекендестерім

  • 0
  • 0

Сонырқап қаз оралмай ма,
Балапан боп өскен көлге?
Келдім мен де орақ айда,
Балалығым көшкен белге.

Толық

Днепрде

  • 0
  • 0

Тулай ағып тынымсыз,
Дүрілдеген Днепр.
Жағасында сұлу қыз,
Жыламсырап неге тұр?

Толық

Қарап көріңіз