Өлең, жыр, ақындар

Қария мен балалар

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 3032
Сипайды шал қырау басқан сақалын
Ақсақал деп шығарған сол атағын.
Жас балалар мәз-мереке қасында,
Қызығады тұлғасына атаның.
Ойлар бала: «Шалдың жоқ қой арманы,
Өмірдің көп қызықтарын барлады.
Болсақ біз де осындай бір ақсақал
Шарықтап тез шағымызда алдағы!»
Шал ойлайды іштен тұнып, күрсініп:
«Өтті өмірім, алдымда көр тұр суық.
Қайғысы жоқ қайран мынау балалық
Жайнар ұзақ, алдарына гүл шығып...»
Өмір солай. Тағдырыңа көнесің,
Шал қайғысын бала қайдан елесін?
Қызық көріп аппақ күміс сақалын,
Тыңдамақшы ертегісін, кеңесін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұрсын дүние бабында

  • 0
  • 0

Дүние гүлді ормандай,
Тұрса дәйім сау-тыныш.
Көкжиек көлбеп қорғандай,
Сақшы болса әнші құс,

Толық

Кавказ сыры

  • 0
  • 0

Жастықтың жүйрік ойы судай тасып,
Кеткендей кейде шалқып шыңнан асып.
Жасымнан құмар едім серуенге,
Көруге соны жерді.сырлар ашып.

Толық

Есімде

  • 0
  • 0

Есімде, сол бір шақтар еткен бірге,
Сонау жас ақындықтың көктемінде.
Көз тіктің сүйіп албырт достарыңмен,
Өлеңнің өрісіне, өткеліне.

Толық

Қарап көріңіз