Өлең, жыр, ақындар

Разымын

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1745
Осы мен кейіп едім кеше неге?
Жүрегім, өкінішті еселеме!
Әркімнің қилы-қия соқпағы бар,
Разымын әжімі көп пешенеме.
Албырт кез, алаңы жоқ тәтті думан
Алаңсыз, өкінішсіз өтті жылдам.
Не пайда, кешең қалып жүгіргенмен,
Жаяудай жапан дүзде жоқты-қуған.
Сенім, дос ердім саған, сендім саған,
Құлшындым үміттерге сен жұмсаған.
Сендім мен жырыма да, досыма да.
Жан сенім, дүниедей кеңсің маған!
Тағдырым, десең мейлі, мін өзімде,
Мүлті көп, өкінем бе мінезіме?
Аязда, аңызақта, нөсер шақта
Сол сенім жетектеген күн көзіне.
Разымын әжімі көп пешенеме,
Жүрегім, өкінішті еселеме!
Налимын өзіме тек кінә тағып,
Өмірім ұмыт соны, кеш, елеме!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шың түлегі

  • 0
  • 0

Тау басында ақ шыңнан
Қараңдайды көк шынар.
Бұндай, сірә, қақшиған
Тәкаппар тал жоқ шығар.

Толық

Дала жазы

  • 0
  • 0

Дала жазы!
Тағы еркелеп сен келдің —
Сұлуымсың, сенде — рақат, сенде — күн!
Жайнашы сен, тынықсын бір жүрегім,

Толық

Қария мен балалар

  • 0
  • 0

Сипайды шал қырау басқан сақалын
Ақсақал деп шығарған сол атағын.
Жас балалар мәз-мереке қасында,
Қызығады тұлғасына атаның.

Толық

Қарап көріңіз