Өлең, жыр, ақындар

Күйші

  • 23.05.2019
  • 0
  • 1
  • 2243
Шәміл деген бір бала.
Келді-дағы килікті.
Кездескені сол ғана,
Кеудемізге күй бітті.
Әуре болдық орында
Отыра алмай,ойнақтап,
Домбырашы ол емес,
Өзіміз — деп ойлап қап.
Таланты екен жасынан,
Күйші бопты сұрапыл,
Домбырасының басынан
От жарқылдап тұратын.



Пікірлер (1)

Маған ұнады

Қандай керемет өлен шұмақтары

Пікір қалдырыңыз

Көңіл күйі

  • 0
  • 0

Түркістанның көшелері ылғи бақ,
Кеудесінен бұлақ аққан құлдилап.
Жүре берсем, жүре берсем, дариға,
Қыз құшақтап, гүл иіскеп, сыр жинап.

Толық

Ғажайып бақ

  • 0
  • 0

Осында бәрі жиылған
Әлемдегі ағаш әулеті.
Әкелген не бір қиырдан
Анамыз жердің дәулеті.

Толық

Қыстағы күннің қызығы-ай

  • 0
  • 0

Қыстағы күннің қызығы-ай,
Жалғасып ұзақ ақ таңға,
Тұрады көкте жүзіп Ай
Күн шығып келе жатқанда.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар