Өлең, жыр, ақындар

Күйші

  • 23.05.2019
  • 0
  • 1
  • 2244
Шәміл деген бір бала.
Келді-дағы килікті.
Кездескені сол ғана,
Кеудемізге күй бітті.
Әуре болдық орында
Отыра алмай,ойнақтап,
Домбырашы ол емес,
Өзіміз — деп ойлап қап.
Таланты екен жасынан,
Күйші бопты сұрапыл,
Домбырасының басынан
От жарқылдап тұратын.



Пікірлер (1)

Маған ұнады

Қандай керемет өлен шұмақтары

Пікір қалдырыңыз

Ташкент құшағында

  • 0
  • 1

Шаһар Ташкент төбесінен үңілсең,
Зор биіктен көре алмайсың үйін сен.
Ақ жазықтың ортасында керіліп
Секілді бір жатқан адам киімшең.

Толық

Алғашқы таныстар

  • 0
  • 0

Бүгін таң ең бірінші күнді көрген
Ноғай шал мұз тиеген көк өзеннен.
Қызыл нар, жалпақ табан ауыр шана,
Асықпай ыңырана жылжиды ермен...

Толық

Оңаша ойлар

  • 0
  • 0

Көп болды қалам сырласпай,
Ақындық құрмай өлді-ау күн.
Көкірегімнен жыр қашпай,
Ішімде бірақ ояумын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар