Өлең, жыр, ақындар

Көктем

  • 30.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1853
Қара жер қар, тоң кетіп қойнын ашты,
Көтерді, ашқан заман, гүлдер басты.
"Көрсет,- деп, - көпке тұрып түрлеріңді",
Бұлт бұған бу, буалдыр әтір шашты.
Ай мен күн осыларды қошеметтеп,
Қыздардай қылық көрсетіп, қақты қасты.
Көктердің бойы өсіп, буыны бекіп,
Бәрі де болып ырза, басты ырғасты.
Желегін жаңа жылдың көтеруге,
Жан-жақтан желдер де кеп, ұшырасты.
Сайрауға сандуғаш пен бұлбұл біткен,
Ішіне бау мен бақтың араласты.
Құлпырып қызыл күрең қырмызыдай,
Көрсетті шайқалып жер сондай нашты.
Кемпір, шал тоқсандағы тоңғанынан,
Көзінен, кетті ұмытып, аққан жасты.
Қызығып қылығына қара жердің,
Ел "егін ексек" деген ойға қашты.
Дайындап, қаптарына салып жатыр,
Тары, арпа, бидай, сұлы, күнжіт, машты.
Бұлардың былайынша біліп ойын,
Бұлақтар қай жердегі қайнап, тасты.
Қалайда отыратын уақыт емес,
Болмаса ақсақ, мешел көзі састы.
Осы еткен талаптарың оң болсын, - деп,
Олар да отырғанмен ақылдасты.
1918.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ер деме артында аты қалмағанды

  • 0
  • 0

Ер деме артында аты қалмағанды,
"Асыл" деп айтпа, адам алмағанды.
"Халық қамын ойлайды" деп ойламаңдар,
Нәпсі үшін ұят, арды жалмағанды.

Толық

Назым

  • 0
  • 0

Жасымнан назым сөзге шебер едім,
Өзімнен шебер кім? — деп кебер едім.
Әр түрлі хикая мен дастандардың
Ширатқан шым жібектен көгені едім.

Толық

Тоқсанбай ақынға

  • 0
  • 0

Жаманның жақсы шыдар табасына,
Қолайсыз қоймас құлақ намасына.
Кемістік күндегенмен келе қоймас,
Ол ердің яки бақыт, я басына.

Толық

Қарап көріңіз