Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Кісі бола қалғаным жоқ мен демде...

Жұмекен Нәжімеденов

Кісі бола қалғаным жоқ мен демде...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2387
Кісі бола қалғаным жоқ мен демде,
Өз ойымнан өзім талай айныдым.
Шын айтсаң да сын айтуға келгенде
Керек екен парасаттың байлығы.
Кей сәттері қамалып кеп шіркін ой
Жаңсақ алған адымыңды айыптар.
Су бетінде жүзіп көрші... күлкі ғой,
Ескегің жоқ, таяуың жоқ, қайық бар.
Сол қайықтай шыр-көбелек айналып,
Иге көніп, иірімге бір шығып,
Бұралқы жел кетеді деп қайда алып,
Жағалауға қарап қоям күрсініп.
Кейде аяқты нықтап келіп тіреймін,
Кейде алысқа үрейімді ап жан ұшып.
Судың бетін алақанмен күреймін,
Толқындардың сақалына жабысып...

Жұмекен Нәжімеденов кісі кісі бола қалғаным жоқ мен демде... Жұмекен Нәжімеденов өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз-көңіл

  • 0
  • 0

Гулеп кетті жел тұрып маңай тағы,
Кәрі қурай ызыңдап ән айтады.
Мойын жүні үрпиіп жетім торғай
аяныш-сезіміңді молайтады.

Толық

Арман

  • 0
  • 0

— Бұлбұл құстың әні қандай әдемі,
Шіркін, өзін тыңдар ма еді және бір.
— Кеше бірақ шықпады үні қарлығып,
ангинаның әлегі ғой барлығы.

Толық

Емен

  • 0
  • 0

Қар мен желге қарсы бітіп алып тұр,
жалаң төсін найзағаймен жанып тұр.
Шекісіпті шеңгел болып тамырлар —
қара тасты бүріп қатып қалып тұр.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер