Өлең, жыр, ақындар

Самал, самал, сері самал, сал самал...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2609
Самал, самал, сері самал, сал самал,
Самал жұтып, сана жұтып тамсанам.
Бұл өмірде қайғылы екен қанша адам,
Бұл өмірде бақытты екен қанша адам!

Соның бірі – мен емес пе, мен екем,
Еңбек, бейнет болды менің мерекем.
«Құдайға да», адамға да – бір тірлік,
Бір тірлікті бәріңмен де тең етем.

Мен біреуді, мені біреу тербетті,
Жер-анаға өзге өнерді бермепті.
Адамзаттың рахатын, бақытын
Бағзы біреу қинап аққан тер депті.

Самал, самал, құлақ салшы сөзіме,
Кептірмеші, тер құйылсын көзіме.
Өзгелерге кешіретін кінәні
Кешірмеймін (қайғым осы) өзіме!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күй

  • 0
  • 0

Қысырақ па үріккен, саяқ па әлгі —
дүбір салды бір нөпір, таяп қалды...
Бурыл-шұбар топанын сай ақтарды —
дір-дір қақты тізелер, аяқ талды.

Толық

Осы жерде, осы жерде, өткен жыл...

  • 0
  • 0

Осы жерде, осы жерде, өткен жыл
Көріп едім тұңғыш күнін көктемнің –
Осы жерде үйі бар-ды досымның,
Мезгіл, мезгіл, оны қайда көшірдің?

Толық

Көк түс

  • 0
  • 2

Көктемгі жер бояуы да көк қой деп,
көлеңдетіп киіп едің көк көйлек.
Көл-дүниеден көкті ғана білуші ең,
кетер болсаң — көк зәріңді төкпей кет.

Толық

Қарап көріңіз