Өлең, жыр, ақындар

Дүние неткен кең еді...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3478
Дүние неткен кең еді,
Мұнда – көктем, анда – қыс.
Дүние, дүние дегені –
Махаббат, үміт – алданыш.

Махаббат, үміт! Қыс, жазы
Қонысын тапты кеудемнен –
Өмірдің екі ұстазы,
Шәкірт боп соған келем мен.

Дүние неткен кең еді!
Қарада – көктем, қарда – қыс.
Айдайды өмір – кемені
Адамға біткен ар-намыс.

Ар, намыс аты – бір майдан,
Бір майдан менің мекенім;
Тынбайды жел, тынбайды ән,
Сол әнмен еріп кетемін.

Дүние неткен кең еді!
Жаңа егілген жас шыбық
Бәйтерек болып келеді,
Бәйтерек – Бақыт, жақсылық.

Жақсы ойға шомып жатыппын,
Туған жер-ата мықты ғой.
Көлеңке жағы бақыттың
Қырсық деп аталыпты ғой.

Дүние неткен кең еді,
Көрдім ғой кең екенін.
Дүние неткен кең еді,
Дүние – менің мекенім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жарастық-ау анық біз...

  • 0
  • 0

Жарастық-ау анық біз
Бір буылған гүлге ұсап.
Ұйқас бола қалыппыз
Егіз ұйқас жырға ұсап.

Толық

Асханада

  • 0
  • 0

Қартаң әйел қасы иілген тағадай
қимылыңды, бет-жүзіңді бағады-ай.
Есеп шоттың тасы жылпың, тіл жұмсақ —
жарылқап тұр, жарылқап тұр жағалай.

Толық

Жеті апта

  • 0
  • 0

Жеті апта, жеті апта мезгілге көп емес,
Аз ба екен жеті апта жағалас, «төбелес» –
Бір майдан тірліктің іргесі солқылдар,
Өмірді өңмендеп тепкенде толқындар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар