Өлең, жыр, ақындар

Дүние неткен кең еді...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3305
Дүние неткен кең еді,
Мұнда – көктем, анда – қыс.
Дүние, дүние дегені –
Махаббат, үміт – алданыш.

Махаббат, үміт! Қыс, жазы
Қонысын тапты кеудемнен –
Өмірдің екі ұстазы,
Шәкірт боп соған келем мен.

Дүние неткен кең еді!
Қарада – көктем, қарда – қыс.
Айдайды өмір – кемені
Адамға біткен ар-намыс.

Ар, намыс аты – бір майдан,
Бір майдан менің мекенім;
Тынбайды жел, тынбайды ән,
Сол әнмен еріп кетемін.

Дүние неткен кең еді!
Жаңа егілген жас шыбық
Бәйтерек болып келеді,
Бәйтерек – Бақыт, жақсылық.

Жақсы ойға шомып жатыппын,
Туған жер-ата мықты ғой.
Көлеңке жағы бақыттың
Қырсық деп аталыпты ғой.

Дүние неткен кең еді,
Көрдім ғой кең екенін.
Дүние неткен кең еді,
Дүние – менің мекенім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тау

  • 0
  • 0

Шамасы жоқ
Тастайтұғын қар-мұзын да аунатып,
Жылжи алмай қалыпты, әне, тау қатып.
Әлемдегі мықтылықтар не түрлі

Толық

Крылов тақырыбы

  • 0
  • 0

Қара тал судыр қағып жапырағы
қайың боп ойнағанда — қатырады.
Ролін тау-қыранның байғыз ойнап,
бұлбұлды есек сынап жатыр әлі.

Толық

Күннің батуы

  • 0
  • 0

Бір қария төмендеп тоқсанды өтті,
қан шықпайтын секілді соқсаң бетті:
өңі құп-қу,
қураған шашы да аппақ,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар