Өлең, жыр, ақындар

Кәрі шың риза боп өзіне-өзі...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1314
Кәрі шың риза боп өзіне-өзі,
Құшақтап қиял, мұңды көз іледі.
Төсіне көтерілсе көлеңке-бұлт
Тау оны түс көрдім деп сезінеді.

Көңіл-ай, алданумен күн өткізген,
Кезінде көп сезімді дір еткізген.
(Қара тас үйретеді қайсарлыққа,
Қайсарлық қашып кетер жүрексізден)

Топырлап төмен қарай бұлақ-киік,
Табаны тасқа әр жерден бір-ақ тиіп,
Асығыс шыға келді ай далаға,
Аяғын әр бұтаның құлап сүйіп.

Дәм татып көп үміттен, аз арманнан,
Туған жер, ол да керім базарланған.
Мінгізді мың алғысын бір толқынға,
Шаңдағы кеудесінің тазарған жан.

Сұлу ед Алатаудың бұлты неткен!
Болса да менен жақын түн-түнекпен.
Қараймын қарбаласта қабағына
Өзім мен оған аян бір тілекпен.

Бұлттай боп, қалың ағаш тұр кеңесіп,
Ғажайып сыршылдықпен іргелесіп.
Төсінен көп шоқының қоналқы іздер
Көк бұлты жер бұлтымен бірге көшіп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, жас өмір

  • 0
  • 0

Сенің үнің, сенің үнің бұл өктем,
Сенің қолың тереземе гүл еккен;
Сенің ойың жарып шыққан жүректен,
Ей, жас өмір.

Толық

Күннің батуы

  • 0
  • 0

Бір қария төмендеп тоқсанды өтті,
қан шықпайтын секілді соқсаң бетті:
өңі құп-қу,
қураған шашы да аппақ,

Толық

Бір көктем пайда болды маңайымда...

  • 0
  • 0

...Бір көктем пайда болды маңайымда,
Су іштім көлді шайқап, балдырын ап.
Күз өткен, қыс та кетті...
Самайында

Толық

Қарап көріңіз