Өлең, жыр, ақындар

Кәрі шың риза боп өзіне-өзі...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1410
Кәрі шың риза боп өзіне-өзі,
Құшақтап қиял, мұңды көз іледі.
Төсіне көтерілсе көлеңке-бұлт
Тау оны түс көрдім деп сезінеді.

Көңіл-ай, алданумен күн өткізген,
Кезінде көп сезімді дір еткізген.
(Қара тас үйретеді қайсарлыққа,
Қайсарлық қашып кетер жүрексізден)

Топырлап төмен қарай бұлақ-киік,
Табаны тасқа әр жерден бір-ақ тиіп,
Асығыс шыға келді ай далаға,
Аяғын әр бұтаның құлап сүйіп.

Дәм татып көп үміттен, аз арманнан,
Туған жер, ол да керім базарланған.
Мінгізді мың алғысын бір толқынға,
Шаңдағы кеудесінің тазарған жан.

Сұлу ед Алатаудың бұлты неткен!
Болса да менен жақын түн-түнекпен.
Қараймын қарбаласта қабағына
Өзім мен оған аян бір тілекпен.

Бұлттай боп, қалың ағаш тұр кеңесіп,
Ғажайып сыршылдықпен іргелесіп.
Төсінен көп шоқының қоналқы іздер
Көк бұлты жер бұлтымен бірге көшіп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сары түс

  • 0
  • 0

Ағаш басы сарғайыпты — бар ма айып
мезгіл жетті.
Ойды ескіртіп алмайық.
Жата-жата архивында ақылдың

Толық

Жалғыз қайың

  • 0
  • 0

Бермен қара, ақ қайың, қайың, қайың,
Мен бір саған жаңа ұйқас дайындайын.
Басқа жақсылығым жоқ, қайғырайын,
Жалғыз тұр деп ақ қайың уайымдайын,

Толық

Бір жылу бер, үміт бер

  • 0
  • 0

Бір жылу бер, үміт бер
тағы жаздым бас қатып.
Жазығым жоқ, жігіттер,
жырлағаннан басқа түк.

Толық

Қарап көріңіз