Өлең, жыр, ақындар

Пушкинге

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1105
Аламға аты мәшһүр ай мен күндей,
Қадірлі, қымбат сөзі гауһар дүрдей.
Пушкиннің орыс, қазақ осы күні,
Рухын оятумен отыр бірдей.
Оларда аңлағанда арман бар ма,
Айтқаны үлгі, өнеге қалғандарға.
Қошемет қылады халық өзі түгел,
Суретін сұлу қылып салғандарға.
Болғанмен өлгеніне оның жүз жыл,
Болып тұр жазды күнгі жайнаған гүл.
Жұмып көз, жер астында жатқанменен,
Оларды түпкілікті тірі деп біл.
Өлген сол - соң жағында сөз қалмаған,
Сөзіне халық құмартып қозғалмаған.
Қалса сөз қатарынан қалмау артық,
Болғанмен бұл дүниеге көз қанбаған.

1935.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еңбегің ессізге еткен еш болады

  • 0
  • 0

Жаманға жақсы адам ақыл айтар,
Жақсыға жаман көзін ақырайтар.
"Тудым, - деп, - өзің туған мен де атадан"
Недәуір аузын керіп нақыл айтар.

Толық

Базаршыға тапсырма

  • 0
  • 0

Бір пұт май, екі сандық, бір пұт лампы,
Қасабдар он екі кез келген әлпі.
Бір топ тек, бір топ ақтық, қырық кез шыт,
Балалар жаңаратын киіп жалпы.

Толық

Ізмұхамедке

  • 0
  • 0

Ардақты Ізмұхаммед, інім саған,
Бір Алла беріп еді білім саған.
Ел біткен айтқаныңды екі етпей,
Қыздардай қиқарсып тұр қылымсыған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар