Өлең, жыр, ақындар

Поэзия тәңірің бас иетін

  • 02.06.2019
  • 0
  • 1
  • 3081
Поэзия тәңірің бас иетін,
Шабыт шалқар тым ерте қиылыпты.
Қу жалғанға сыймаған қасиеттім,
Бір бұрышы Кеңсайдың бұйырыпты.
Кешір, Мұқа,
Кеш келдім қабіріңе,
Тіршіліктің мен дағы бір құлымын.
Баяғы өмір жетпеген қадіріңе,
Шындығым жоқ,
Мұңдымын,
Жыр қылығым.
Басың биік,
Жүзіңнен шашылып нұр,
Жанарыңның жарқылы мұқалмаған.
Қайта қара қайғысын жасырып тұр,
Үлбіреген үміті жұқармаған.
Пенде ғұмыр бағынбай әміріне,
Жырға арнадың тірлікті
Жерініп пе ең?
Кешір, Мұқа, кеш келдім қабіріңе,
Сенсіз қараң дүние егіліп тұр.



Пікірлер (1)

қарақат

керемет

Пікір қалдырыңыз

Әлем тұтас, сен жүрсің

  • 0
  • 0

Елім бар ғой егілсем емізетін,
Жерім бар ғой жеңілсем, жеңгізетін.
Тіпті Алматы аспаны бар пендеге
Мөлдірліктің моншағын тең үзетін.

Толық

Мен ақын боп сөйлеп тұрып мінбеден

  • 0
  • 0

Асқан жүйрік жылдарыңа не істерсің?
Аянышты әлсіреген үнменен:
«Жастығымды, мастығымды кеш» дерсің.
Мен ақын боп, сөйлеп тұрсам мінбеден.

Толық

Өмір маған, жан әке, керек емес

  • 0
  • 0

Жабырқаймын, мұң ғашық кезім бе еді?
Сенің бейнең елітіп елестердей.
Балаңдықпен бақ қуып, сезімге ердім,
Қайғы барын өмірде мен ескермей.

Толық

Қарап көріңіз