Өлең, жыр, ақындар

Гүл қала еді

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1148
Гүл қала еді.
Атанды күзгі қала.
Сағынатын сазымен сізді ғана,
Менсінбейді бұл қала жырларымды
Әлі санап жүр ме екен бізді бала.
Көктем еді жайнаған Күз басынды.
Ызғарлы кеш арманым құз басында.
Бала кездей сыр айтам көк терекке
Мені күтіп тұрсаңыз сіз қасында.
Көк терекке жүгінем
Бала сынды.
Түсінбейді бұл қала қарасымды.
Сізді күтіп қаңғырам қара басым
Жастығымды өткізбей жарасымды.
Өлең өлмес десем де Жырым тәмам.
Орда бұзбай өртенген түрім жаман.
Сізге ғашық болғаным – бар айыбым,
Күнәсі көп қалада сырым аман.
Көкте құдай, жерде сіз, жырым, балам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешіре алсам, кешірермін бір күні

  • 0
  • 0

Кешіре алсам, кешірермін бір күні
Жалғыздықтай жынды қылған түрпіні,
Мезгілінде ұмытылған күлкіні.
Сонда отқа лақтырармын

Толық

Ақша қар да, аппақ арман қуантпас

  • 0
  • 0

Ақша қар да, аппақ арман қуантпас,
Енді мұңнан қорғай алмас құшағың.
Ыстың тәнің, қыстың әні жұбатпас,
Темір төсек – құшарым.

Толық

Сегіз аяқтың ізімен...

  • 0
  • 0

...Анадан алтау,
Атадан төртеу
Жалғыздық көрер жерім жоқ.
Ағайын бек көп,

Толық

Қарап көріңіз