Өлең, жыр, ақындар

Күзгі Алматы

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3526
Күз келгенде Алматы жабығады.
Жылу таппай, суыққа бағынады.
Ол да жазған қыздардай бірді сүйер
Алатауын еңкеймес сағынады.
Күз келгенде Алматы қалтырайды,
Жапырақтар желге ұшқан ән құрайды.
Шаршады ма, арманын аңсады ма,
Түндерде ояу, шамдары жалтырайды.
Күз кештері жалғыздық басынады,
Жұрт сияқты Алматы асығады.
Үміттерін ұлғайтып берер таңдар
Кірпігіне қылығын жасырады.
Тәні сұлу, жаны аппақ ашық үнді
Бұл Алматы сүймейді жасығыңды.
Күзбен бірге тоңазып, мұңайып тұр
О, Алатау, аймала ғашығыңды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Серік Томановқа

  • 0
  • 0

Мұқаңдар жоқ Абайлардың соңында
Кеткен мәңгі қаламымен қолында.
Тағдыр бақтың бұйыртпады бірін де
Сені де, Аға, көре алмадым тіріңде.

Толық

Ақындықтан айырмасаң болғаны

  • 0
  • 0

Аспан алыс, бет-ажары жабық күн,
Аяз гулеп, елшісіндей тамұқтың.
Соңғы кезде сезім түгіл, мен тіпті,
Өмірімнің өзінен де жалықтым.

Толық

Я, раббым!

  • 0
  • 0

Я, раббым!
Кешір мені.
Адам деп есіркесең,
Ақын қып жаратқансың несін мені?

Толық

Қарап көріңіз