Өлең, жыр, ақындар

Күзгі Алматы

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3637
Күз келгенде Алматы жабығады.
Жылу таппай, суыққа бағынады.
Ол да жазған қыздардай бірді сүйер
Алатауын еңкеймес сағынады.
Күз келгенде Алматы қалтырайды,
Жапырақтар желге ұшқан ән құрайды.
Шаршады ма, арманын аңсады ма,
Түндерде ояу, шамдары жалтырайды.
Күз кештері жалғыздық басынады,
Жұрт сияқты Алматы асығады.
Үміттерін ұлғайтып берер таңдар
Кірпігіне қылығын жасырады.
Тәні сұлу, жаны аппақ ашық үнді
Бұл Алматы сүймейді жасығыңды.
Күзбен бірге тоңазып, мұңайып тұр
О, Алатау, аймала ғашығыңды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самға, сағыныш

  • 0
  • 0

Самға қарай самғасам ғой сағыммен,
Енді ешқашан оралмасам қалаға.
Ермесем ғой сайқал жемқор ағымға,
Көрмесем ғой адамдарды алаған.

Толық

Қазақстан

  • 0
  • 0

Мынау жалпақ жердегі,
Менің жұмақ мекенім.
Тағдыр оның ермегі,
Болашағы жеке мұң.

Толық

Өмір маған, жан әке, керек емес

  • 0
  • 0

Жабырқаймын, мұң ғашық кезім бе еді?
Сенің бейнең елітіп елестердей.
Балаңдықпен бақ қуып, сезімге ердім,
Қайғы барын өмірде мен ескермей.

Толық

Қарап көріңіз