Өлең, жыр, ақындар

Күзгі Алматы

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3506
Күз келгенде Алматы жабығады.
Жылу таппай, суыққа бағынады.
Ол да жазған қыздардай бірді сүйер
Алатауын еңкеймес сағынады.
Күз келгенде Алматы қалтырайды,
Жапырақтар желге ұшқан ән құрайды.
Шаршады ма, арманын аңсады ма,
Түндерде ояу, шамдары жалтырайды.
Күз кештері жалғыздық басынады,
Жұрт сияқты Алматы асығады.
Үміттерін ұлғайтып берер таңдар
Кірпігіне қылығын жасырады.
Тәні сұлу, жаны аппақ ашық үнді
Бұл Алматы сүймейді жасығыңды.
Күзбен бірге тоңазып, мұңайып тұр
О, Алатау, аймала ғашығыңды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арманымның асырардай шоқтығын

  • 0
  • 0

Арманымның асырардай шоқтығын,
Арып-ашып күн кешемін.
Далбаса.
Бұл өмірде ештеңем де жоқ, күнім,

Толық

Мен ақын боп сөйлеп тұрып мінбеден

  • 0
  • 0

Асқан жүйрік жылдарыңа не істерсің?
Аянышты әлсіреген үнменен:
«Жастығымды, мастығымды кеш» дерсің.
Мен ақын боп, сөйлеп тұрсам мінбеден.

Толық

Ақша қар да, аппақ арман қуантпас

  • 0
  • 0

Ақша қар да, аппақ арман қуантпас,
Енді мұңнан қорғай алмас құшағың.
Ыстың тәнің, қыстың әні жұбатпас,
Темір төсек – құшарым.

Толық

Қарап көріңіз