Өлең, жыр, ақындар

Құштарлық

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1418
Жырым түгіл, осы сәт сөзім артық,
Шамданбай-ақ шабытым шешінеді.
Бір жұлдыздың ілкіде көзі тартып,
Шала ұйқылы мас бұлттар есінеді.
Жел сағымды қуады әмір жүрмей,
Тамшылары аспанның жасқа айналып.
Бір құмарлық көкте ұшты, тәңір күлмей,
Тыйымдардың тізбегі тас байланып.
Бір құмарлық биледі, ұялмады,
Бір тірлікке құл болып құлақкесті.
Мұхиттардың маңайын қиялдады,
Құштарлықтың қапасын бұлақ кешті.
Бір арманда сыбызғы сарыны бар,
Әңгімеге шақырып ән біткенді.
Бас көтерді бір жолдар орыны бар.
Алдай берді ақшабақ тән біткенді.
Күткенімен мәртебе жуықтамас,
Құмарлықты тербетер бесік жоқ па?
Табиғаттың тапқаны суық қарас
Бір ғашықтың жанары есік жақта.
* * *
Құштарлығым құрдымда құрығандай,
Жылулық жоқ онсыз жер сұры қандай?
Жастық шақтың күндері кідірместен,
Қол бұлғайды бірінен-бірі қалмай.
Қарамайтын далаңа, тау қарыңа,
Сатылмайтын алтынға, гауһарыңа,
Сүйкімді боп сызылар күнім сырғып,
Тағдыр менің төнгендей қауқарыма.
Бір әуен жүр ішімде сөздері жоқ,
Шабыт шыр-пыр шырылдап төзгені көп.
Өлеңімнің әр жолы әрбір жақтан,
Тауып жатыр бір-бірін өздері кеп.
Өлең болды қысқаным, құшқаным да,
Бар әлемнен айныған тұстарымда,
Мұнар болды жерлік жан сыңар болмай.
Ынтық көңіл ынтасы тысқарыда.
Қиял арман қуысып, шақырыспай,
Зекет сұрап, заман тұр бақыр ұстай.
Есім де жоқ кешім жоқ мен жүремін,
Түсімде де, өңімде нақұрыстай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Естігім кеп даусыңды

  • 0
  • 0

Естігім кеп даусыңды,
Көктемде күн күлгенде.
Төзім менде таусылды,
Қайың оны білген бе?

Толық

Кешір мені, Алматы

  • 0
  • 0

Кешір мені, Алматы.
Кей шақтарда жаншылып жаным мүлде,
Тек мұңменен атқандай таңым күнде.
Егізімдей бауырды сағынғанда,

Толық

Оқыма жырды зар тұнған

  • 0
  • 0

Оқыма жырды зар тұнған,
Енді өлең жазбан антұрған.
Тәрк етем бәрін, тек қана,
Шабытты қайтем шарқ ұрған?

Толық

Қарап көріңіз