Өлең, жыр, ақындар

Астананың аруы

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 5793
Ақ дидарың-ай, сенің ақ дидарың,
Сезесің бе кеудемде от-күй барын,
Жүрегімді сен неге көп қинадың?

Қас-қабағың-ай сенің, қас қабағың,
Жанарыңа қарауға жасқанамын,
Ару қызы сен бе едің Астананың?

Назды күлкің-ай, сенің назды күлкің,
Назды күлкің кеудемнің жазды бұлтын.
Сүйем деген айтармын сөзді бір күн.

Қыпша белің-ай сенің, қыпша белің,
Көжегіне қоянның ұқсап едің.
Екі тілек бір жерден шықса дедім.

Көз қарасың-ай сенің, көз қарасың-ай,
Көрмедің бе қазақтың боз баласын,
Неге сонша жымиып назданасың,
Қайтем енді маңдайға жазбағасын, мәз боласың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мойындату

  • 0
  • 0

Қара түнге қайрадым намысымды,
Маңайлаттым мұң ішіп алысымды.
Шыр еттім де шектеулі сапар шеккем,
Орда жетпей қамшымның сабы сынды.

Толық

Жалғыздық

  • 0
  • 0

Жалықтым. Жабықтым. Жаңа ұқтым,
Еңсемді езеді тамұқ-түн.
Сығалап қарадым мен оған,
Терезесінен табыттың.

Толық

Сергелдеңге түскен серіге

  • 0
  • 0

Қаумалағанда қайғының басқа бұлты мың,
Саудалағанда талайлар ғұрпын ұлтының...
Қай жерде қалды үкілі қоңыр домбыраң,
Қай жерде қалды ұңғысқан кескен мылтығың?..

Толық

Қарап көріңіз