Аттанғанда
- 1
- 6
Қош!
Деп қанат қағады құстар маған.
Қош!
Деп мені құшақтап, құшқан далам.
Ұям менің
Біздің үй болатұғын осы арада,Жататын бұлақ ағып босағада.
Орны да өшейін деп қалыпты ғой,
Өтіпті көп уақыт...
Тоса ма алда.
Қазына болмаса да қамбасында.
Қарық боп отыратын нанға, суға.
Түтіні кернейінен түзу шығып,
Жалғыз үй жарбиятын жар басында.
Ескермей тіршіліктің жарақатын,
Сонда да күн шығатын, таң ататын.
Бар сыйын табиғаттың өзі берген,.
Біздің үй керегіне жарататын.
Қара орныңнан айналдым, ұям менің,
Күмістен мүсініңді құяр ма едім.
...Әлдеқалай аспаннан құлап түсем,
Аядай босағанды қияр ма едің?..
Пікірлер (4)
Пікір қалдырыңыз
Жантықтың туысқаны
- 1
- 4
Адамның баласынан жерімеп ем,
Достастым періменен, серіменен.
Жөніңе кет, жарқыным, жөніңе кет
Ат кекілін кестім мен сеніменен.
Егерде айта алмасам айтарымды
- 1
- 4
Егерде айта алмасам айтарымды,
Алжыдым.
Ақылымды сайтан ұрды.
Қынына қылышымды салам онда,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Хани
Күшті екен -
Маржан
Оте оте кушти -
Алинур
Сөз жоқ -
Айман
Кушті
Улмекен
ұям менің өлеңі таааааааааамашааааааааааааааааааааа
Батырбек
Оте керемет
Севинч
мен анашым деген өленін ұнаттым
Айсезім
Өте керемет нағыз қазақтарға арналған өлен