Өлең, жыр, ақындар

Қасымға

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1812
Мынау жатқан жалыны өшіп Қасым ба?..
Ақын еді туған ұлы ғасырда,
Бұлтқа бөлеп дауыл шайқап туғызған,
Жарқылдатып меңзеп бейне жасынға.
Еркін өмір құшағында ержетіп,
Қақты қанат ұқсап түлек лашынға.
Алып топшы жыр қанатын сермеді,
Шығар ма деп дүние шыңның басына.
Өр кеудесі жыр көгінен бүгілмей,
Ойда арманы халық арнаған жүгіндей,
Ұшты арқалап алғыр талант әр ақын,
Тізе бүгіп жалықтым деп жүгінбей.
Бүгін көзін ақын жұмған өмірден,
Жыры қалды жалынменен өрілген,
Өлді деуге ақынды ауыз бармайды,
Оның жыры жоғары тұр өлімнен.

1955



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағындырған сәулем-ай

  • 0
  • 0

Айналайын сүйген жар, күтем сені,
Көздің жасын ағылтып сөкпе мені.
Шәркән-ай, дәурен-ай,
Сағындырған сәулем-ай.

Толық

Өрісті өмір

  • 0
  • 0

Отанның игі шексіз төрт бұрышын,
Дана ақыл зерттегенде шолып ішін.
Алдына айнадай боп бүкіл әлем,
Одақтың оңтүстік жақ көріп түсін.

Толық

Асыл замандас туралы сөз

  • 0
  • 0

Тұлғаңа тұтас сыйып екі ғасыр,
Толғанса ой теңізі ұлан-асыр,
Алдыңа әлем сыры кестеленіп,
Құйылып еді кеудеңнен керемет сыр.

Толық

Қарап көріңіз