Өлең, жыр, ақындар

Нығымет шал

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1578
Келген жан босағадан аттаса еппен,
Қақ төрде жамылып ап қақпа шекпен;
Жастыққа қызыл - ала жантайған шал
Бейне бір қыш құмандай шоққа шөккен.
Бұл үйде күй — дуалы, ән — дұғалы,
Боздатып бауыры бұлақ домбыраны;
Шөліркеп саумал іздеп енгенінде
Шал сазы мейіріңді қандырады.
Бірленіп жадау көңіл әрі - сәрі,
Түрленіп айналаңда сән ұшады.
Жиналған маңайына дүйім халық
Шай толы шыны аяқтай қағысады.
Жинаған жыр — жиһазды сарайы кең,
Әжім жүз — тағдырды айтар талайы кем. —
... Жарылып кетпесін деп қыш құманды
Зергерлер құрсаулайтын қалайымен.
Кей - кейде көрісуді мұрат қылып
Келсең сен,
қаупін айтар жылап тұрып:
"Көз жұмсам — ұл - келіндер домбырамды
Далаға тастар ма, деп, лақтырып?!"...

Ырсиып көгі кеткен керегесі,
Үзілген боз үйінің дөдегесі.
Жатады есі кетіп асық ойнап,
Жез көзді, без бәденді немересі.
"Осынау ұрпақ үшін гүл ататын,
Таттап ек, дейді, тірлік рахатын".
... Қуантқан дүйім жұртын
қариямды
Қиналам сөз таба алмай жұбататын

05.08.1983 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі қиял

  • 0
  • 0

Иелік етіп тұрғанда қара түн даламда,
Қап-қара сұлулық жайғанда қанатын ғаламға,
Сапарға шықса боз атпен бозбала-ғашық,
Тыныштық даусын шу дүние жаңа тыңдағанда.

Толық

Тұсау

  • 0
  • 0

Аймағымды, аулымды ырза қылмай,
Соңғы кезде жыр неге жүр жазылмай?!
Жұмақ, тамұқ — екі өмір,
Шабытсыз шақ

Толық

Бабалар қазған үңгірде

  • 0
  • 0

Келіп тұрмын қара үңгірге, ертегілер еліне.
Бір тылсым жел соқты үңгірден — айдаһардың демі ме
Онда неге лебімен мені өзіне тартпайды,
Батыр бабам күзеттіріп кетті ме әлде Періге!?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар