Өлең, жыр, ақындар

Қалқатайдың аулы жоқ

  • 16.06.2019
  • 0
  • 0
  • 938
"Көрмегелі көп айдың жүзі болды",
Жазы кетіп мезгілдің күзі келді.
Мен келгенде аулың жоқ,
Жұртың жатыр,
Тастап көшіп кетіпсің бізің елді.
Асылымды жоғалтып жарықта мен,
Насырымды деп пе едім анық төгем.
Ауылым мен жұртыңның арасында
Соқпақ қапты — ине - боз әдіптеген.
Өзіңді аңсап жырақтан оралған ем,
Сырым қалды айтылмай саған деген.
Ақ боз үйің тұрушы ед Жүректей боп,
Бүлк - бүлк етіп түндігі самалменен ...
Сары күзде ұшқанмен гүлі өңірдің,
Кесілгені емес бұл тілегімнің.
... Маған деген паш етіп сезіміңді,
Жұртың жатыр табындай жүрегіңнің ...

1988 ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шал

  • 0
  • 0

Қара шал — қара бура, жарап алып,
Бір кепке он оралып соғады анық.
Шетінен әңгіменің кіріп көріп,
Талайлар шығып жатыр жараланып.

Толық

Күзгі жол

  • 0
  • 0

Күзгі жел жүр қойында,
Шаңытады түзгі жол.
Түзгі жолдың бойында
Тұнжырайды біздің ел.

Толық

Мадақ – жыр

  • 0
  • 0

"Оян!" — деп таңда үн қатты Заңғардан құсым,
Оятуға ойды жетер ме қалған бар күшім? —
Өзіңізге, аға, арнаған бір жырым бар-ды,
Тұрғызбасам да мәңгілік мәрмәрдан мүсін.

Толық

Қарап көріңіз