Өлең, жыр, ақындар

Ай қазасы

  • 17.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1196
Қаза болды ай бүгін көз алдымда,
Гүл шомылды ақырғы тозаң - нұрға.
Айдың әр тал сәулесін шыққа жерлеп,
Аят оқып мен қалдым бозаң қырда.
Ай мерт болды қанатын қудай қағып,
Енді мұндай ай қайтып тумайды анық.
Таңғы әлемге жайменен тарап жатты,
Шықпен бірге сәулелер буға айналып.
Сәулелі шық көзіне әлем түнеп,
Жәудірейді күткендей менен тірек.
Айды азалап отырып бозаң қырда:
"Есіркей гөр, Ескі айым!.."-деп ем тілеп.
Жүрегімнің түбінен оянды-ай мұң,
Шуағымен сәулемді жоярдай Күн.
Ескі айыма арнаған дұғамды естіп,
"Жаңа ай әзір жарылқар" дей алмаймын.
Көз алдымда Ай бүгін қаза болды,
Естелігін жұлдыздар жазады енді.
Қарашығы қауыздың сәулелі шық,
Айдың қалған артында аза-белгі.
Гүл қауызы көзімнің шарасы еді,
Нұрмен қанды жанымның жаңа шөлі.
Шығым сөніп, қауызым жұмылғанша,
Сәулемменен жуармын, дала, сені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі түн көріністері

  • 0
  • 0

Көтерілген қамырдай
Дөң — бұрын да ойшыл-ды.
Қаңқа-қаңқа адырды-ай —
Қасқыр тартқан қой сынды.

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Жатқызбас құдай берген қуат ұлды,
Оқыста жыр оқитын сұрапылды;
Маңдайын тауға да ұрған, тасқа да ұрған,
Көрдің бе Алматыдан бір ақынды?

Толық

Дала

  • 0
  • 0

Бозторғай-ғұмыр төсін даланың шарлаған,
Бесін намазын балбалдар оқып сарнаған.
Бозтамақ боздақ қарлығаш байыз таба алмай,
Боз мая боздап ботасына әнін арнаған.

Толық

Қарап көріңіз