Өлең, жыр, ақындар

Ай қазасы

  • 17.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1251
Қаза болды ай бүгін көз алдымда,
Гүл шомылды ақырғы тозаң - нұрға.
Айдың әр тал сәулесін шыққа жерлеп,
Аят оқып мен қалдым бозаң қырда.
Ай мерт болды қанатын қудай қағып,
Енді мұндай ай қайтып тумайды анық.
Таңғы әлемге жайменен тарап жатты,
Шықпен бірге сәулелер буға айналып.
Сәулелі шық көзіне әлем түнеп,
Жәудірейді күткендей менен тірек.
Айды азалап отырып бозаң қырда:
"Есіркей гөр, Ескі айым!.."-деп ем тілеп.
Жүрегімнің түбінен оянды-ай мұң,
Шуағымен сәулемді жоярдай Күн.
Ескі айыма арнаған дұғамды естіп,
"Жаңа ай әзір жарылқар" дей алмаймын.
Көз алдымда Ай бүгін қаза болды,
Естелігін жұлдыздар жазады енді.
Қарашығы қауыздың сәулелі шық,
Айдың қалған артында аза-белгі.
Гүл қауызы көзімнің шарасы еді,
Нұрмен қанды жанымның жаңа шөлі.
Шығым сөніп, қауызым жұмылғанша,
Сәулемменен жуармын, дала, сені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біздік ахуал

  • 0
  • 0

Қағады, о, балақ далада қаһандар шаңы,
Шағала қанат самала шаһарлар шамы.
Үйімді үптеп кетердей жанығам елге,
Сарқылған шақта жарқылды сапарлар сәні.

Толық

Қара өлең

  • 0
  • 0

Сендей қызды көрген емес Хорасан,
Сендей қызды көрген емес Арасан.
Жеті тамұқ,
Сегіз жұмақ қақпасын

Толық

Дала. Түн

  • 0
  • 0

Алған шақта ұлы қыр жаңа тыным,
Аңсап жеттім алыстан дала түнін.
Шарбы бұлттың етегін шалды шапақ,
Шалғысындай ұлардың қанатының.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар