Өлең, жыр, ақындар

Торғай – жыр

  • 20.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1567
Бейшара, шырылдайсың жерге қонбай...
Ақан сері.

Құдай-ай, менен тағы кетті тыным,
Тесілдім түнегіне тек құтының.
Жүрекке тырнақ салып қыли дауыс,
Өкпемді үңгиді кеп көк түтін үн.
Мыстан - түн сыңар азу күлді ырсиып,
Алдында жалқы шыбық тұр бүрсиіп.
Кеміріп тамырымды, қанды турап,
Батырды сілекейіне сылдыр-сұйық.
Ғаламнан таппадың деп бір мағына,
Мыстан түн ілді мені тырнағына.
Жабыстым жан ұшырып, тұншыққанда
Жұлынған жапырағымның жұрнағына.
Шыбықтың жиі сынып көк бұтағы,
Тұр енді пана тұтып көп бұтаны.
Қорғалап торғай - жырым келіп еді,
Қона алмай шырылдаумен кетті тағы.
Жеп жатыр жауыз дауыс айналаны,
Тығылар саф әуеннің қайда амалы?..
Зарлаған таң алдында қара торғай —
Кешкісін бозторғайға айналады.
Бейшара — ес көріп жүр сірә, мені,
Тылсымнан дәрменім жоқ шығар елі.
Торғайдың таңдайынан тамған тамшы
Нұр болып маңдайымды шылар еді...
Сөкпегей, бұл не сөз — деп, мені ағайын,
Ессіз дәт, есірік ой, жоғал уайым!
Тұрмыстың сюрреальді тұманынан
Байырғы құжырама оралайын.
Мейлі түн күле берсін мыстандайын,
Не қам бар? — Қағаз, қалам, үстел дайын.
...Бозторғай бұтаққа енді қонған кезде,
Шиқ етті сұр телефон тышқандайын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мерт болды ақын

  • 0
  • 0

Мерт болды ақын ...
Е, мерт болмай жатыр ма?!
Жаңалық па ол, жаңғалақтау ақынға?
Осылайша тон пішеді шамамен,

Толық

III - қан қанаты талғанда

  • 0
  • 0

Шашылып түн сынған,
Шыныдай құм жүзі.
Шығасың тылсымнан,
Шырай Таң Жұлдызы.

Толық

Өлең - көктем

  • 0
  • 0

Құстар әні думан ғып бар алапты,
Қайқы бұлақ сай-сайға тарап ақты.
Бар қызығын төсіне жиып алып,
Барақатты, бағыбан дала жатты.

Толық

Қарап көріңіз