Түлкі мен жүзім
- 0
- 0
Кірді аш Түлкі жүзімдіктің ішіне,
Тұрды жеміс алауланып, мөлдіреп.
Қу сұмпайы көзін сүзе төнді кеп,
Қандай тәтті, жақұттай-ау түсі де!
Сабырсыз
Кітап оқу дегендіҰғады інім өзінше.
Жатқа айтады өлеңді
Көпшіліктің көзінше.
Оңашада ол енді
Жұмған аузын ашпайды.
Кітап көрсе көлемді,
Кері итеріп тастайды.
Бұл нең десе, міз бақпай:
«Оқығаным, – дейді, – тез».
Тамақты да мұздатпай,
Ыстық күйі жейді тез.
Асықпайды ол, бірақ,
Оянуға ертерек.
Түске дейін қолбырап,
Жатып алар «ерте» деп.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Тыншымады көңілім
- 0
- 0
Көк жүзінде жымыңдап түн шырағы,
Шарбы бұлтқа бір сүңгіп, бір шығады.
Тұрған орным қақпа алды, тас қараңғы,
Тыншымады көңілім, тыншымады.
Көңіл айту
- 0
- 0
Бірге туған болғанмен,
Бірге жүрмек жоқ деген.
Адам қанша толғанмен,
Бар арманға жетпеген.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Адам
Рахмет -
Арман
Мықты ақын -
Нурул
керемет өте күрделі -
[[""]]
[[""]]
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі