Қоян мен қарсақ
- 0
- 0
Қоян қырда жүріп жатты,
Тыныш өмір сүріп жатты.
Бір күндері Қарсақ келді,
Бар дауыспен жар сан келді:
Әдепті бала
Мені үлкендер әдепті деп мақтайды,Мінезімнен теріс қылық таппайды.
Ал, егер сен жалқау болсаң тілазар,
Ондай әдет жақсылыққа жатпайды.
Қарсы алдынан кесіп өтпей көлденең,
Қашан да мен үлкендерге жол берем.
Абайсызда қалса біреу сүрініп,
Сол заматта сүйеніш боп, қол берем.
Тілін алып кішінің де, кәрінің,
Көңілінен шығып жүрмін бәрінің.
Ата-ананың айтқан сөзін тыңдауды
Әдептілік белгісі деп таныдым.
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Шынар
кандай -
Сезім
Өте күшті -
Диана
Өте қиын бірақ керемет -
қарақат
рахмет
Ақжан
Бұдан басқада өлең салса болады гегізі біреу ғана емес
Дастан
Жақсылып қарасаң өлең көп