Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 4672
Өткізген ем аз күнді,
Жайлау қандай тым қызьқ.
Деді атам: «Бас білдір», –
Асау тайға мінгізіп.
Жүрек тулап сол замат,
Кетті көзім бұлдырап.
Айт-шу десе болғаны-ақ,
Тайым шабар құлдырап.
Балалары малшының
Маған күле қарайды.
Шаппай жатып, бар шыным,
Құламасам жарайды.
Қарадым бір маңыма,
Намыс оты жалындап.
Жабысып тай жалына,
Шауып кеттім арындап.
Ай, бір кезде кенеттен
Мұрттай ұштып құладым.
Балаларға не бетпен
Қараймын деп жыладым.
Болғаныма табансыз
Қатты ұялдым, қысылдым.
Жас төгудің жарамсыз,
Іс екенін түсіндім.
Балаларға байқаған
Жібермедім ақымды.
Қарғып мініп қайтадан,
Тайға бастым тақымды.
Жоқ, бұл жолы кәйтем деп,
Зәре-құтым қашпады.
Астымдағы тай тентек
Жайлап желе бастады.
Осылайша тұңғыш мен
Жайлауменен таныстым.
Әрең-әрең мінгізген
Тентек таймен табыстым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Достар-ай

  • 0
  • 0

Қайдасыңдар достар-ай?
Жүремін жалғыз бос қалай?
Сағынып жүрмін сол кезді,
Қу тіршілік көңілімді қоштамай.

Толық

Ізденіс

  • 0
  • 0

Жеңгейлер де бар ма деп жесір қалған,
Сыздықтатып сыр тартам не сырлардан.
Тұяғынан аттардың жата қалып,
Күй тыңдаймын келешек ғасырлардан.

Толық

Қозы

  • 0
  • 0

Естімеген елде көп қой, бұл шындық:
«Мен туралы не десе ел, о десін,
Көңілім пәк, жаным таза мен өзім!»
Оған қоса керек және білгірлік,

Толық

Қарап көріңіз