Өлең, жыр, ақындар

Қаңбақ

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1763
Қырда өскен қаңбақты
Кім абайлап, аңдапты.
Көк кезінде қомақты,
Секілді бір алмақты.
Жаз аптабы батады,
Қаңбақ қурап қатады.
Салмағынан айрылып,
Зырлап бара жатады.
Жел тұрса тек шамалы,
Таусылып бар амалы,
Қауқары жоқ қу қаңбақ
Кезеді кең даланы.
Табан тірер жайлы жер
Іздеп қаңбақ қайғы жер.
Ұшатынын жел біліп,
Қонатынын сай білер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсылыққа барғаның

  • 0
  • 0

Жақсылыққа барғаның –
Жалын атып жанғаның.
Жақын тұтып жатты да,
Құшағыңа алғаның.

Толық

Ер пен арақ

  • 0
  • 0

Бір күні Ет мақтанды,
Барлық сырын ақтарды:
– Буым бұрқырып,
Суым сырқырап,

Толық

Сенім

  • 0
  • 0

Алла адамға пәнилік өмір берді,
Өмір берді – сөнбейтін сенім берді.
Ол сенімі – Алланы бір деп білу,
Шетсіз, шексіз ғаламды нұр деп білу.

Толық

Қарап көріңіз