Қаңбақ жыры
Қаңбақпын,
Қаңбақпын,
Өзімді алдаппын.
Желге ерсең — жерсізсің
Қаңбақ хикаясы
Ілгергі өткен заманда,
Көріпті біреу қаңбақты.
Аяғы жоқ, қолы жоқ,
Жүреді деп қалай таңлапты.
Қаңбақ хикаясы
Қарады да дүбіліскен жан-жаққа,
Әруақ бітті,
Желік кірді қаңбаққа.
Қозғап көрді тамырларын әуелі,
Бұлт пен Қаңбақ
Күзгі дала көріксіз,
Құйын соғып есірді.
Қаңбақтарды еріксіз
Қуалады, көшірді.
Бидай мен қаңбақ
Өзі қаңбақ болсын,
Онда қайдан салмақ болсын,
Тұрақтай алмай тегістікке,
Тірелді бір күн егістікке.
Пікірлер
-
Абилхан Сандуғаш
Бұдан басқа жоқпа -
Н.Инабат
Өлең толық жазылмаған ғое -
Зарина
Макала
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі