Өлең, жыр, ақындар

Назгүл мен Гүлназ

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2615
Аялайды анасы
Назгүл менен Гүлназды.
Анасының панасы,
Екеуі де шын назды.
Деп: «Қыздарым – мақтаным,
Ана әнге салады.
Атай қалса аттарын,
Ауыстырып алады.
Шұғыладай жаз күнгі
Ана үні тым назды:
«Гүлназ!» – дейді Назгүлді,
«Назгүл!» – дейді Гүлназды.
Екі есім де, білгенге,
Екі сөзден тұрмай ма?
Жаңылысу бір демде
Мүмкін-ақ қой мұндайда.
«Гүл» шықса «Наз» алдына,
Гүлназ күлім қағады.
«Гүл» соңына барды ма –
Назгүл бола қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасқыр мен қозы

  • 0
  • 0

Күшті алдында әлсіз дәйім айыпты,
Ондай істі тарихтан көп көреміз
Бірақ, оны біз жасайды демеңіз:
Ал, мысалға құлақ салшы байыпты.

Толық

Көктем кеші

  • 0
  • 0

Көктем кеші көңілді көрінеді,
Алыстан бір әсем ән өріледі.
Жарасымды жақсы әуен ырғағына
Елегізіп көңілім желігеді.

Толық

Қиын екен

  • 0
  • 0

Қиын екен қызы бар
Жақындығы қапаның.
Көзің оттай қызығар,
Сол болады баққаның.

Толық

Қарап көріңіз