Өлең, жыр, ақындар

Назгүл мен Гүлназ

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2259
Аялайды анасы
Назгүл менен Гүлназды.
Анасының панасы,
Екеуі де шын назды.
Деп: «Қыздарым – мақтаным,
Ана әнге салады.
Атай қалса аттарын,
Ауыстырып алады.
Шұғыладай жаз күнгі
Ана үні тым назды:
«Гүлназ!» – дейді Назгүлді,
«Назгүл!» – дейді Гүлназды.
Екі есім де, білгенге,
Екі сөзден тұрмай ма?
Жаңылысу бір демде
Мүмкін-ақ қой мұндайда.
«Гүл» шықса «Наз» алдына,
Гүлназ күлім қағады.
«Гүл» соңына барды ма –
Назгүл бола қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің жадым

  • 0
  • 0

Ойнай бермей, ойлашы,
Ой түбіне бойлашы.
Менің жадым – сыр сандық,
Ақылымның қоймасы.

Толық

Гүлім-гүлім

  • 0
  • 0

Аспандағы айым
Нұрын төккен сайын
Алаулайды жүрегім
Сені көрген сайын.

Толық

Сыпырғы

  • 0
  • 0

Сыпырғы үлкен абыройға бөленді –
Сыпырмайтын болды енді еденді:
Мырзалардың тапсырылды шекпені,
(Әсті, мастау күтушілер шептегі)

Толық

Қарап көріңіз