Өлең, жыр, ақындар

Назгүл мен Гүлназ

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2327
Аялайды анасы
Назгүл менен Гүлназды.
Анасының панасы,
Екеуі де шын назды.
Деп: «Қыздарым – мақтаным,
Ана әнге салады.
Атай қалса аттарын,
Ауыстырып алады.
Шұғыладай жаз күнгі
Ана үні тым назды:
«Гүлназ!» – дейді Назгүлді,
«Назгүл!» – дейді Гүлназды.
Екі есім де, білгенге,
Екі сөзден тұрмай ма?
Жаңылысу бір демде
Мүмкін-ақ қой мұндайда.
«Гүл» шықса «Наз» алдына,
Гүлназ күлім қағады.
«Гүл» соңына барды ма –
Назгүл бола қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жала

  • 0
  • 0

Бір нәрсені бүлдіре сап дәйім біз,
Біреулерді кінәлауға дайынбыз.
Көбіне айта саламыз:
«Әйтпегенде, бұл ой маған келер ме?»

Толық

Саяхатта

  • 0
  • 0

Саяхаттап келеміз
Туған жердің төрінде.
Кекке жетіп төбеміз,
Ән келеді көңілге

Толық

Кесілген құлақ

  • 0
  • 0

Қазақ қонағына ас қояды,
Құрметтісіне бас қояды.
Сойылған қой, бірақ,
Болмай соқыр не шұнақ,

Толық

Қарап көріңіз