Өлең, жыр, ақындар

Назгүл мен Гүлназ

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2752
Аялайды анасы
Назгүл менен Гүлназды.
Анасының панасы,
Екеуі де шын назды.
Деп: «Қыздарым – мақтаным,
Ана әнге салады.
Атай қалса аттарын,
Ауыстырып алады.
Шұғыладай жаз күнгі
Ана үні тым назды:
«Гүлназ!» – дейді Назгүлді,
«Назгүл!» – дейді Гүлназды.
Екі есім де, білгенге,
Екі сөзден тұрмай ма?
Жаңылысу бір демде
Мүмкін-ақ қой мұндайда.
«Гүл» шықса «Наз» алдына,
Гүлназ күлім қағады.
«Гүл» соңына барды ма –
Назгүл бола қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен кіммін?

  • 0
  • 0

О, Алла, Алла!
Жерімді, Елімді,
Өзімді жаратқан
Бір өзіңе құлмын.

Толық

Ақын жаны

  • 0
  • 0

Бұл өмірден өткен ғой талай ақын,
Талай ақын болады қалай ақын?
Патша менен паңдарды мақтай берсе,
Атанады ардақты сарай ақын,

Толық

Серік

  • 0
  • 0

Жаздан кейін Серікті
Кімдер қайдан көріпті?
Жайлаудан ол қалаға
Қап-қара боп келіпті.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар