Өлең, жыр, ақындар

Көлеңке

  • 29.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1871
Осы менің неліктен тұзым жеңіл?
Бір көлеңке қалмайды ізімнен кіл.
Сонда-дағы тынбайды қызулы өмір,
Сонда-дағы сәулелі, түзу көңіл.
Көлеңкеге көңілді бөлмесем де,
Тіктеп дәйім өзіне келмесем де,
Қалмайды ол ізімнен өрлесем де,
Сәл қиналып бір мезет терлесем де.
Көре алмайды жарқылдап жүргенімді,
Көре алмайды ән тыңдап, күлгенімді.
Тілейді тек көңілде кірбеңімді,
Тілейді тек күйінер күндерімді.
Тұрған шақта күлімдеп шуақ күнім,
Тұрған шақта күмбірлеп құлақ күйім,
Көлеңкелер сөз емес,
Қуаттымын,
Сүрінбейтін секілді сияқтымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көне күмбез түбінде

  • 0
  • 0

Көлі бар Қамқалының* мөлдіреген,
Құрағы жағасында желбіреген.
Иса ақын жырлап кеткен ертеректе,
Тарихы Құралайдың мол бір өлең.

Толық

Шыңдағы шынарым-ай

  • 0
  • 0

Түсіме енесің де,
Жақындап келесің де,
Кетесің сағымданып,
Әлде бұл елесің бе?

Толық

Түлкі мен тиін

  • 0
  • 0

Тиінменен бәс қылған
Түлкі айтты:
– Бас ұрман.
Тоқсан тоғыз айлам бар,

Толық

Қарап көріңіз