Өлең, жыр, ақындар

Көлеңке

  • 29.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1855
Осы менің неліктен тұзым жеңіл?
Бір көлеңке қалмайды ізімнен кіл.
Сонда-дағы тынбайды қызулы өмір,
Сонда-дағы сәулелі, түзу көңіл.
Көлеңкеге көңілді бөлмесем де,
Тіктеп дәйім өзіне келмесем де,
Қалмайды ол ізімнен өрлесем де,
Сәл қиналып бір мезет терлесем де.
Көре алмайды жарқылдап жүргенімді,
Көре алмайды ән тыңдап, күлгенімді.
Тілейді тек көңілде кірбеңімді,
Тілейді тек күйінер күндерімді.
Тұрған шақта күлімдеп шуақ күнім,
Тұрған шақта күмбірлеп құлақ күйім,
Көлеңкелер сөз емес,
Қуаттымын,
Сүрінбейтін секілді сияқтымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр жазады ақындар жиып есін

  • 0
  • 0

Жыр жазады ақындар жиып есін,
Жиып есін, селтеңнен тыйып өзін.
Жанұялы болған соң – кең ұялы,
Қара қамыт мойынға киінесің.

Толық

Тойға келген торғай

  • 0
  • 0

Шуақты әр жанарда шаттық ойнап,
Концертін Алтынбектің* жаттық тойлап.
Үстінде ақ дастарқан ақтарылып,
Көбігі аққайнардың ақты бойлап.

Толық

Кісінің аттамаған ала жібін

  • 0
  • 0

Кісінің аттамаған ала жібін,
Момақан ұлы жүздің баласымын.
Іні деп келген жанның інісімін,
Аға деп таныр болса, ағасымын.

Толық

Қарап көріңіз