Өлең, жыр, ақындар

Талғар

  • 30.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1501
Алыстан арман етіп асқарыңды,
Келемін баяу басып тастарыңды.
Бұлт ойнап ерке қыздың тұлымындай,
Бүркейді дөңгеленген аспаныңды.
Аралап қарағайлы шатқалыңды,
Келемін тамашалап бақтарыңды.
Ұқсатам батырға тән дулығаға,
Көк сүйген көз ұшында ақ қарыңды.
Мұнда жоқ жапан дала атырабы,
Шыңдары шабытымды шақырады.
Ышқынып өзендерің құз түбінде,
Жыландай отқа түскен атылады.
Бір қырат бір қыраттан биік жатыр,
Төбесі зеңгір көкке тиіп жатыр.
Қоршаған айнала құз, жайнаған мұз.
Бетіңді құшырлана сүйіп жатыр.
Қалайша бұрын сені аңғармағам?
Жол аштың таңғажайып, Талғар маған.
Келемін көтеріліп бірте-бірте
Шаңқайған шыңдарыңа жан бармаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елек пен Кебек

  • 0
  • 0

Диірменде Елек тұрды,
Түскен дәнді елеп тұрды.
Тартылған дән әппақ ұн боп,
Ақ шанақта бөлек тұрды.

Толық

Боранда

  • 0
  • 0

Кетерде апам қалаға:
– Шықпа, – деді, – далаға.
Қар жауып тұр борасын,
Бұл бетіңмен тоңасың.

Толық

Қарға мен түлкі

  • 0
  • 0

Әлемге аян таңда бұл:
Өтірікші құйқылжыта мақтайды,
Сөз соңына бір қулығын сақтайды.
Ірімшікті тауып алып Қарға бір,

Толық

Қарап көріңіз