Өлең, жыр, ақындар

Бабамыз батыр Саңырық

  • 02.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1124
Қаралы күндер жамылып,
Тұрғанда елім тарығып,
Қоңыраулы найза қолға алып,
Аттанған жауға Саңырық.
Қазаққа жаулық сағынып,
Келгенде қалмақ қағынып,
Жебесін кезеп жез тұмсық,
Қырғидай тиген Саңырық.
Шапқанда қалмақ жабылып,
Сұр мерген батыр Саңырық
Садағын кере тартқанда,
Жер құшқан жаулар шаң ұрып.
Тарихым қайта танылып,
Жарық күн қайта жағылып,
Жалынды жырға айналған
Бабамыз батыр Саңырық.
Жауына жойқын самұрық,
Жұлдыздай жарқ-жұрқ ағылып,
Талайдың басы қағылып,
Көрсеткен «ойнын» Саңырық.
Жеңіске бастап бар үміт,
Жаралы жаны жанығып,
Отаны үшін от кешіп,
Сақтаған елін Саңырық.
Тарихым қайта танылып,
Жарық күн қайта жағылып,
Жалынды жырға айналған
Бабамыз батыр Саңырық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ала қойлар

  • 0
  • 0

Патша Арыстан қойларды ала сүймеді,
Оп-оңай-ақ болар еді жоюға,
Заңсыздау ғой, бірақ сөйте қоюға –
Сол үшін бе тәжді киіп жүргені?

Толық

Шәй

  • 0
  • 0

Отырдың, қалқам, керіліп,
Айрықша сұлу көрініп.
Толқындай түскен қолаң шаш
Иыққа әсем төгіліп.

Толық

Имандылық

  • 0
  • 0

Кейбір адам кенет өліп жатады,
Кейбір жастар ерте сөніп батады.
Кім де болса, жақсы жанның өлімі
Жан жылатып, қабырғаңа батады.

Толық

Қарап көріңіз