Өлең, жыр, ақындар

Ақынға

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 800
Емес бұл саған менің жағынуым,
Немесе тәңір тұтып табынуым,
Түсіне біле-білген адам болса,
Ағынан ақтарылып жарылуым.
Көтеріп жыр отаудың керегесін,
Ұқтырдың өлең жазу өнегесін.
Көргендей болдым қайта ғасырдан соң
Абайдың нағыз ақын немересін.
Шырқатқан шың биікке қанат қылып,
Сендегі барлық дарын – талаптылық.
Осынау қасиетіңді аңғарамын,
Жалынды жырларыңа қарап тұрып.
Аралап ақыл менен ой орманын,
Ақтардың әр жүректің ой-арманын.
Халық боп қамықтың да, қуандың да,
Жоғары өз мүддеңді қоя алмадың.
Бес жасар балақай мен кәрі атайым –
Жатқа айтты өлеңіңді бар ағайын.
Сондықтан, сенің жырық құдіретті,
Сондықтан, сенің жырық қарапайым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боранда

  • 0
  • 0

Кетерде апам қалаға:
– Шықпа, – деді, – далаға.
Қар жауып тұр борасын,
Бұл бетіңмен тоңасың.

Толық

Сырапшыл мен қарлығаш

  • 0
  • 0

Алаңғасар бір жігіт
Мол мұрамен көрмей ешбір қайғы-мұң,
Ысырапсыз төгіп-ашып байлығын,
Барлық мүлкін тындырып,

Толық

От жүрегім – тоғыз жолдың торабы

  • 0
  • 0

От жүрегім – тоғыз жолдың торабы,
Өткен-кеткен жолаушылар қонады.
Талайына деміккенде дем беріп,
Талайларын жылуымен орады.

Толық

Қарап көріңіз