Абай дана Абай дара қазақта

Ұлы Абай жұртқа қамқор аға болған,
Ақылы парасаты дара болған.
Менменсіген мықтының мысын басып,
Жəбір көрген кісіге пана болған...

Абайым кемшілікке төзбей тұғын ,
Игі іске жетуді көздей тұғын.
Қалың елдің қамқоры бола білген,
Кісіні ұлт ұлысқа бөлмей тұғын...

Еліне ақыл беріп жанушы еді,
Жүйрікті жер түбінен танушы еді.
Желсіз түнде, көзімнің қарасы деп,
Тамылжытып сазды əуенге салушы еді...

Абайым білмей тұғын іс болмайтын,
Барлығы назарынан тыс болмайтын.
Бастаған құсбегісі мықты болса
Аң көрсе тілеп ұшпас құс болмайтын...

Көмейіңді күйдіріп кете тұғын,
Еттен өтіп сүйекке жете тұғын.
У қосылған шекердей кейде сөзі,
Жан дүниеңді бір шайқап өте тұғын...

Өтсе дағы Абайым бұл ғаламнан
Хан тəңірі тауындай тұлғаланған.
Пайғамбардың құранындай қасиетті
Қара сөзбен жақұттай жыр қалдырған...

Шарықтап көкте ұшып келе жатқан
Қырандай аспанға сына қаққан.
Жалынды жыр, өлеңмен жанып тұрған
Халқының жүрегінен ұя тапқан...

Əр сөзі адамның жан азығындай
Өсиеті шексіз дала жазығындай.
Міне Абай мұрасы оралуда ,
Тұлпары қайта оралған қазағына-ай!!!

Табиғаттың өзіндей қарапайым
Бірде қатал , жібектей бірде мейірім..
Абай мəңгі өшпейтін із қалдырды ,
Даналыққа арнады ғұмыр жолын...

Зұлымдық пен надандыққа қарсы шыққан,
Жыр тұлпары дей тұғын түспей аттан..
Алып тұлға, ақыл ойдың кемеңгері
Ұлы Абай атамды етем мақтан!!!...

---