Өлең, жыр, ақындар

Мәңгілік мекен

  • 06.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2400
Жас нәресте көзін алғаш ашқанда,
Қадалады жарық дүние аспанға.
Содан кейін аялайды анасын,
Жақын тартып бауырына басқанда.
Жер бетінде келгенімен өмірге,
Екі көзі болар дәйім көгінде.
Қыран құстай қаққан күннен қанатын,
Көк төсіне талпынуы тегін бе?
Тірегі оның табан асты тегістік,
Бірақ, бірақ, тартып тұрар кеңістік.
Зымыран боп, жұлдыздарды аралау –
Болар дәйім бас арманы жеңістік.
Асқақ арман алыстарға шақырар,
Адам содан аспан көкке атылар.
Қанша биік ұшқанымен шарықтап,
Мақсатына жетпей, бір күн аһ ұрар.
Қанша биік көтеріліп жоғары,
Көк төсінің болғанымен қонағы,
Қысқа ғана тіршілігі таусылып,
Адам қайта жер бетіне қонады.
Жаратты Алла он сегіз мың ғаламды,
Тал-дарақты, жан-жануар, адамды.
Ақырында мәңгі-бақи мекенің –
Тірейсің сен жер бесікке табанды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарға мен түлкі

  • 0
  • 0

Ірімшікті тауып алып Қарға,
Қонды барып талға.
Оңашада бөлек
Ірімшікті жемек.

Толық

Қоңыздар

  • 0
  • 0

Мен өмірді толқынды теңіз деймін,
Сол толқыннан маржан сөз – кен іздеймін.
Ал, тек қана байлықты мансұқ тұтқан
Туысымның бәрін де қоңыз деймін.

Толық

Ақынның кейбір кездері

  • 0
  • 0

Гүлдің де кезеңі бар ашылатын,
Көзіңе оттай ыстық басылатын.
Сол шақта қолтықтасып қыз бен жігіт,
Жетуге қыр басына асығатын.

Толық

Қарап көріңіз