Өлең, жыр, ақындар

Омарташы аю

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1514
Бірде аңдар қалап алып Аюды,
Тапсырды бал омартасын бағуды.
Басқа біреу таппады ма бұдан да?
Аю біткен емес пе еді балқұмар?
Елді ұятқа қалдырар,
Бірақ, оны сол аңдардан сұраңдар.
Бұл қызметке талайлар-ақ тіленді,
Бәрін де қайтарған,
Күлкі үшін айтарға,
Аю тұр, міне, енді,
Түбі опыққа тірелді:
Тасыды Аю үңгіріне бар балды,
Қылмысымен қармалды.
Сырт көзге сот жиылды:
Аюды істен шығарып,
Құп алып,
Үңгірінде қыстасын деп бұйырды.
Шешті, кесті, тергеді,
Бірақ та, бал өз орнына келмеді.
Аю сөздің сондағы
Құлаққа ілмей бірін де,
Жата берді інінде,
Сорып балды бармағын,
Күнін күтіп алдағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасқыр мен қозы

  • 0
  • 0

Күшті алдында әлсіз дәйім айыпты,
Ондай істі тарихтан көп көреміз
Бірақ, оны біз жасайды демеңіз:
Ал, мысалға құлақ салшы байыпты.

Толық

Шындық

  • 0
  • 0

Осы біз шындықты айтсақ өлеміз бе?
Орынсыз мақтанамыз келеміз де.
Бір жерде бір сөзіміз өте қалса,
Көзіміз шыға келер төбемізге.

Толық

Шыбын мен тығын

  • 0
  • 0

Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.

Толық

Қарап көріңіз